Viral Siğiller, Viral Siğil
Siğiller çok değişik antijenik tipleri olan bir human papillomavirüs grubu tarafından oluşturulur. Klinikte görülen özel siğil türleri özel antijenik tiplerden oluşur. Muhtemelen virüs taşıyan siğillerden direkt temas ile bulaşırlar. Genital siğillerin çoğu (ama hepsi değil) cinsel temas ile bulaşır. Bazı perianal siğiller homoseksüel ilişki veya "çocuk istismarı" ile bulaşabilir.
Genellikle siğillerin yüzeyinde uzamış dermal papillalara bağlı oluşan kapiller trombozların neden olduğu siyah, küçük noktalar bulunur.
Ayak tabanı siğilleri ağrılıdır, bazı siğiller irritasyon yapabilir ama bütün siğiller kötü görünümlü olup rahatsızlık vericidir. Bunlar immünsuprese hastalarda önemli bir sorun oluşturur. Bir konjenital hastalıkta düz siğiller kol, yüz, gövde ve ekstremitelerde yayılır ve bazı lezyonlar skuamöz hücreli karsinoma dönüşür. Epidermodisplasia verrusiformis olarak bilinen bu nadir hastalığın temelinde muhtemelen gecikmiş tip aşırı duyarlılık sorunları yatmaktadır.
Epidermal kalınlaşma ve özellikle bir karekteristik görünümü olan bazofilik noktalı alanı içeren granüler hücre tabakasında artış bulunmaktadır.
Bütün siğiller kendiliğinden iyileşir ama aylar veya yıllar boyuda sürebilir. Tedavi genellikle çok memnun edici değildir ve lokal olarak doku harabiyeti temel alınmalıdır. En çok kullanılan teknikler ise, kriyoterapi (sıvı nitrojen veya solid karbon dioksit ile doku dondurulması), küretaj ve koter ile şahsilik asit, laktik asit, podofilin veya glutaraldehit kullanılarak yapılan kimyasal harabiyettir. Yaygın kullanılan preparatlarda yüksek konsantrasyonda şahsilik asit (% 12-20) ve laktik asit (%4-20) veya podofilin (%15'e kadar) bulunur. Podofilin güçlü sitotoksik alkaloidler içeren bir bitki ürünüdür, bu maddelerden biri olan podofilotoksin saf bir preparat olarak da bulunur (%0.5). Bleomisin gibi sitotoksiklerin intrakütan enjeksiyonu ve rekombinant interferon enjeksiyonu kullanılan diğer yöntemler arasındadır.