Pace Maker Uygulaması
Acil durumlarda pacemaker uygulaması 1958 yılından beri kullanılmaktadır. Depolarizasyonu başlatmak için kalbe verilen elektrikli şoktur.
Endikasyonları
A.V blok (Mobitz II veya Tam blok), ilerleyen bradikardi, özellikle sinüs bradikardisi, kardiak arest, taşikardiler, sinüs sendromu; sık sık sinüzal arest görülmesidir.
Tipleri
Geçici (eksternal kaynaklı) ve kalıcı (iç kaynaklı) olarak ayrılır.
Uygulama Yolları
Epikardiyal yol. Elektrotlar direk olarak epikarda batırılıyor, bu yöntemde elektrodun yerinden çıkması zordur. Genel anestezi altında torokotomi uygulanarak yerleştirilir. Enfeksiyon riski daha azdır.
Transvenözyol: Hem geçici hem kalıcı olarak yerleştirilebilir. Bu yolla yerleştirildiğinde uyan endokardtan epikarda doğrudur. Lokal anestezi altında yapılır. Çok kolaylıkla geri çıkabilir tespiti zordur. Ventriküler iritasyona bağlı VT gelişebilir. Enfeksiyon riski ve elektriksel tehlikesi vardır. Çalışırken açık uçlarına elle dokunul-mamalıdır.
Fonksiyon Görme Şekilleri:
Sabit hız (devamlı): Ateşleme hastanın ritmini gözetmeksizin belirlenen hızda yapılır.
Kontrollü (bastırılmış): Ateşleme yalnız gerektiğinde yapılır. Hastanın nabzı, pacemakerin ayarlandığı atım sayısının altına düştüğünde pacemaker devreye girer. Hastanın atımı çıkarsa pacemaker susar.