Çocuğu televizyon karşısında beslemek doğru mudur?
Çocuk sürekli araştırmak, öğrenmek ister. Büyüdükçe insanların öğrenme heves ve enerjileri azalır. O yüzden de bütün bir günü çocukla geçirmek oldukça yorucudur. Çocuk sürekli olarak bu hızlı öğrenme evresinde kendisine asistanlık yapılmasına ihtiyaç duyar. Çocuğun oyunları, sosyal ilişkileri anne babaların çocuklarının duygusal gelişimi konusunda takip etmeleri gereken önemli konulardır. Fakat genellikle anne babalan, çocuklarının oyunları ya da ilişkileri üzerine düşünmekten çok onları çocuklarının ne kadar yediği üzerine konuşurken görürüz.
Anne babalar, çocuklarının gün içinde yaptıkları tüm aktivitelerin başında ne kadar yemek yedikleriyle ilgilenirler. Ne kadar yediği, kimi durumlarda nasıl yediğinden hatta ne yediğinden bile daha önem kazanır. Bu nedenle de anne babalar çocuklarını besleyebilmek için türlü yollara başvururlar. Bu yollar arasında en yaygın olarak tercih edileni, çocuğu televizyon karşısında beslemektir. Çocuk ancak annesinin hedeflediği miktarı yedikten sonra,
bir sonraki öğüne kadar rahatlıkla annesinden uzaklaşıp günlük aktiviteleri-ne devam edebilir.
Çocuğu bir şeye daldığı anda beslemenin çocuk açısından değişik sakıncaları vardır. Televizyon aracılığıyla beslerken, çocuk için aslında birinci aktivite televizyon seyretmektir. Çocuğu bir anlamda kendisine fark ettirmeden beslemeye çalışmak çocuğun kendi besleme sorumluluğunu almamasına, bir sofra kültürü edinmemesine ve daha da önemlisi beslenmenin çok da iyi bir şey olmadığı mesajını almasına neden olur. Üstelik de elinde tabakla peşinden koşan bir yetişkinin varlığı çocuk için çok gerekli olan anne baba otoritesini içselleştirmesine, sınırların varlığını deneyimlemesine de engel olur.
Anne babaların çocuklarının davranışlarını birbirlerinden bağımsız süreçler olarak görmemelerinde büyük yarar vardır. Beslensin de nasıl beslenirse beslensin anlayışı çok doğru değildir. Çocuğun beslenme alışkanlığı diğer davranışlarını etkileyebileceği gibi çocuğun genel davranışları da onun beslenme yöntemini etkiler. Anne babaların evde tutarlı bir düzeni oturtmaları çocuğun genel anlamda kendi duygularını kontrol edebilmesine, potansiyelini daha verimli kullanmasına yardım eder.