Endotrakeal Entübasyon
Açık ve güvenilir bir havayolu sağlamak, sürdürmek veya solunumu kontrol etmek amacı ile laringoskopi yardımıyla trakea içine bir tüp yerleştirilmesidir. Ancak sadece eğitilmiş personel olduğu zaman yapılabilir ve belli düzeyde beceri gerektirir.
Endotrakeal entübasyon tamamen masum bir uygulama olmadığı için hastanın preoperatif dönemde iyi hazırlanması, kullanılacak uygun araç ve gereçlerin saptanmasına ve önceden kontrol edilerek hazırlanmasına olanak sağlar. Preoperatif vizitte bir problem saptanırsa, bu problemin iki ana yönü de belirlenmelidir;
Eğer gerekirse, üst havayolu açıklığı eksternal manevralar ya da havayolları ile sağlanabilir mi?
Eğer havayolu açıklığı sağlanamazsa, laringeal orifısi görmek ve endotrakeal tüpü yerleştirmek mümkün olabilir mi?
Preoperatif Havayolu Değerlendirmesi
Anamnez: Eğer varsa daha önceden geçirilmiş zor entübasyona ilişkin bulguları ortaya çıkaracak sorular sorulmalı, problemler ve çözümleri araştırılmalıdır. Maksillofasiyal travma, yüz, boyun, larinks, farinks cerrahisi, baş ve boyun bölgesine uygulanmış radyoterapi öğrenilmelidir.
Özel Semptomlar: Ses kısıklığı, stridor, vvheezing, disfaji, dispne, horlama, uyku apnesi sorulmalıdır.
Fizik Muayene: Burun deliklerinin açıklığı, normal görünüşlü bir yüz ince, uzun, yumuşak, esnek bir boyun olması, boyun hareketlerinin tam olması, yutkunmayla ya da elle larinksin her yöne doğru 1.5 cm hareket ettirilebilmesi maske ventilasyonu ya da entübasyon zorluğu düşüncesinden uzaklaştırır.
Mandibular alan: Dil ve larinksikapsayan bu alan mandibula arkusları ile sınırlıdır. Büyüklüğü ve kompliansı içindeki çeşitli yapıların büyüklüğüne, birbirleri ile olan pozisyonlarına bağlıdır. Eğer alan küçükse yapılar sıkışmıştır ve hareket ettirmek zordur, dil kökü kolayca hareket ettirilemez ve glottisi görmek zor olur. Mandibular alan tiro-mental mesafe, hiyomental mesafe ve mandibular uzunluk ölçülerek tahmin edilebilir.
Eklem hareketliliği: Temporoman-dibular eklem ve atlantooksipital eklem hareketlerinin değerlendirilmesi önemlidir.
Zor entübasyonla birlikte olan klasik
Entübasyon İçin Gerekli Araçlar
Laringoskop ve genellikle iki farklı boy eğri ve düz bleyd bulunmalıdır. Ampul ve pil düzenli aralıklarla ve kullanmadan hemen önce kontrol edilmeli ve bozukluklar hemen giderilmelidir.
Hasta için uygun boyda standart konnektörü olan bir kaflı endotrakeal tüp seçilmeli, entübasyon masasında seçilen tüpten bir boy küçük ve büyük tüp bulunmalıdır. Tablo 4'de yaşlara göre tüp seçimi, diş-karina ve diş-vokal kord uzaklığı belirtilmiştir. Kafi şişirmek için 10 ml'lik enjektör hazır olmalı ve kaf önceden kontrol edilmelidir. Erişkin erkek için iç çapı 8.0 mm, kadın için 7.0-7.5 mm olan tüpler uygundur.
Hazır olması gereken diğer malzemeler ise, oral ve nazal havayolu, entübasyona yardım amacıyla kullanılabilecek yarı sert stileler, tüpü tespitlemek için flaster ya da bandajlar, aspirasyon malzemeleri, tüpün yerini doğrulamak için steteskop ve daha güvenilir olarak ekspire edilen karbondioksidi saptayacak aletler (kapnolog), nazal entübasyon için gerekli olan suda eriyebilen kayganlaştırıcı jel ve Magill forsepsidir.