Alzheimer ve Serebral İskemi
Serebral iskemi, AH’den sonra yaşlılıkta demansın en sık görülen ikinci nedenidir. Avrupa yapılan prevelans çalışmalarında 65 yaşından büyük olgularda görülen demansların %1.6 sının vasküler demans kaynaklı olduğu belirlenmiştir
Serebral iskemi, beyindeki kan akımının geçici yada kalıcı olarak azalmasından kaynaklanmaktadır. Global serebral iskemi, sistemik kan dolaşımının, kalp krizi gibi bir nedenden azalması ve beyne yeterli oksijen ve glikoz iletilememesi ile hassas beyin bölgelerinde nöronal hasar oluşmasıdır. Fokal serebral iskemi ise genellikle bir emboli yada trombus tarafından beynin bir kısmını besleyen damarın tıkanması ile kan akımının azalmasıdır.
Serebral iskemiden kaynaklanan demans tek bir infaktan veya multipl kortikal yada lakunar infarktlardan veya klinik semptom vermeyen ve görüntüleme ile belirlenemeyen mikrovasküler infarktlardan kaynaklanabilir. Vasküler demansda mikrovasküler patolojiyi oluşturan nöronal kayıp ve gliozis, demans oluşumundaki temel nedendir
İskemik hasar parenkimal hücre hasarına ek olarak kan beyin bariyerinden polimorfonükler hücrelerin, monosit/makrofajların ve serum proteinlerinin beyne geçmesine neden olan inflamatuar olaylara neden olur. Direkt travmanın, nutrient ve oksijen deprivasyonunun mikroglia ve astrositlerin aktivasyonunu, hipertrofisini ve proliferasyonunu indüklediği bilinmektedir (105). Aktive olan glial hücreler ise, saldıkları sitokinler ile yeniden glia aktivasyonunu, gliozisi ve sitokin salınımını uyaran bir döngü oluştururlar