Akdeniz Lekeli Atesi Nedir

Akdeniz Lekeli Ateşi (MSF) Nedir

Etken: Rickettsia conorii (R. conori) dir.

Vektör: Pek çok bölgede temel vektör R. sanguineus türü kenelerdir.

Epidemiyoloji: Kuzey Doğu Avrupa, Rusya, Orta Doğu, Güney Asya, Akdeniz, Afrika’da görülür. Afrika’da vektör kene ile karşılaşma riski en çok çalılık yerlerde olmaktadır, özellikle safariden dönenlerde ateş nedeni olarak hızla artmaktadır

Enfekte keneler, kemirgenlerde, vahşi etoburlarda, toynaklı hayvanlarda, köpeklerde ve insanda bulunur. Köpekler önemli konaklardır çünkü enfekte keneleri ormanlık yerlerden ağıllara, evlere taşıyabilirler.

Klinik, tanı ve tedavi: Endemik bölgelerde hastalık ılımlı, ya da ölümle sonuçlanan formlarda görülebilir. Kuluçka süresi 5-7 gün arasındadır. Ani başlayan yüksek ateş, baş ağrısı, kas ağrısı, eklem ağrısı ile seyreder.

Ateş başlaması ile sıklıkla primer lezyon (taş nuar) enfektif kenenin ısırdığı yerde görülür.

Taş nuar, 2-5 mm çapında, siyah kabuk ve etrafında eritematöz halodan meydana gelir. Ateşin 4.-5. gününde deride yaygın makülopapüler döküntü ortaya çıkar ve sıklıkla avuç içi ve ayak tabanını kapsar.

Tedavi edilmezse hastalık birkaç günden 2 haftaya kadar sürebilir. Az sayıda hastada görülen malign formda tabloya peteşiyel döküntüler, nörolojik, kardiyak, nefrolojik komplikasyonlar eşlik eder.

Korunmada kenelerin yaklaşık %5’inin köpeklerde, %95’inin ise köpek yaşam alanında bulunduğunu dikkate almak gereklidir

http://zehirlenme.blogspot.com

Kene Yoluyla Bulasan Bakteriyel Hastaliklar

Kene Yoluyla Bulaşan Bakteriyel Hastalıklar

Bu grupta, Afrika kene ateşi, insan granülositik anaplasmosis, insan monositik erhlichiosis, Lyme borreliosis, Akdeniz lekeli ateşi, Q ateşi, Kayalık Dağlar lekeli ateşi, kene kökenli dönek ateş ve tularemi yer alır.

Tularemi

Etken: Gram negatif bir basil olan Francisella tularensis’dir. F. tularensis kenede ve vertebralı konağında pek çok dokuyu tutabilme özelliğine sahiptir.

Vektör: Hastalık keneler, tabanid sinekleri ve sivrisineklerle geçer. Pek çok kene türü biyolojik vektör olabilme kapasitesindedir. F. tularensis vertikal olarak kenenin bir döneminden diğerine geçer, fakat transovaryal geçiş nadirdir. Tavşan kenesi, H. leporispalutris önemli bir enzootik vektördür. İnsana geçmesinde önemli vektörler, Kuzey Amerika’da D. variabilis, D. andersoni, D. occidentalis, A. americanum, Avrupa ve Asya’da D. reticulatus’tur

Epidemiyoloji: Kuzey Yarıkürede Arktik bölgelerden subtropikal bölgelere kadar yaygındır. Kuzey Amerika, Avrupa, İskandinavya, Rusya, Tunus, Türkiye, İsrail, İran, Çin, Japonya’da görülür.

Klinik, tanı ve tedavi: Kuluçka süresi 3-5 gündür, takiben akut başlangıçlı ateşli hastalık tablosu görülür. F. tularensis en bulaşıcı bakteriyel ajanlardan birisi olup, önemli bir biyolojik silahtır. Kontamine su ve gıdalarla büyük salgınlara yol açar. Yüksek derecede enfeksiyöz olup ağır hastalık tablosuna neden olur. F. tularensis laboratuar çalışanları için de tehlikelidir. En çok görülen klinik formu, ülseroglandüler ve glandüler tularemidir. Ateş, bölgesel lenfadenopati, ülseratif lezyon olabilir. Daha ciddi formları tifoidal form, plöropnömoni, menenjittir. Tedavi edilmemiş ağır formlarda ölüm oranı %30 lara ulaşır.

Lekeli Ateş Grubu Riketsiyozlar

Etken: Rickettsia rickettsii (Kayalık dağlar lekeli ateşi etkeni), Rickettsia conorii kompleksi (Akdeniz lekeli ateşi etkeni), Rickettsia sibirica (Kuzey Asya kene tifüsü etkeni), Rickettsia australis (Queensland kene tifüsü etkeni) dir .

Vektör: D. variabilis, D. andersoni, D. occidentalis gibi kene türleridir.

Epidemiyoloji: Rickettsia rickettsii Kanada ve Arjantina arasındaki bölgede, Akdeniz lekeli ateşi, tüm Akdeniz ve Karadeniz çevrelerinde, Orta Doğu ve Afrika’da, Hindistan’da, Kuzey Asya kene tifüsü, Sibirya, Orta Asya, Çin, Mongolia, ve Pakistan’da, Queensland kene tifüsü, Avusralya’nın doğusunda görülür.

Klinik, tanı ve tedavi: Kuluçka süresi 2-12 gündür. Ateş (tedavi edilmezse 2-3 hafta sürebilir), baş ağrısı, myalji, makülopapüler döküntü, bulantı, kusma, karın ağrısı, konjunktivit, sıklıkla görülür. Döküntü genellikle hastalığın 3. gününden sonra görülür. Döküntü el bileği ve ayak bileğinden başlayarak vücudun geri kalanına yayılır, peteşial veya ekimotik özellik kazanır. Hastalık kene ısırması yanı sıra, enfekte kenenin parçalanması ile ortaya çıkan sıvılarla temas ile de bulaşabilir.

Uygun antibiyotik tedavisi başlanmazsa sistemik enflamatuar yanıt sendromu ve ölüm gerçekleşebilir. Ölüm oranı %5-20 arasındadır .

http://zehirlenme.blogspot.com

Kene İle Bulasan Ansefalit Nedir

Kene ile Bulaşan Ansefalit (TBE)

Etken: Bir grup flavivirüslerin neden olduğu bölgesel olarak farklılık gösteren hastalık grubudur. Santral Avrupa kene kökenli ensefalit, Rusya ilkbahar-yaz ansefaliti, Negishi viral ansefaliti, Powassan ansefaliti, Kyasanur orman hastalığı, Omsk hemorajik ateşi, Alkhurma hastalığı, Langat ansefaliti bunlar arasında sayılabilir.

Vektör: Ixodes türü keneler (Ixodes ricinus, Ixodes arboricola, Ixodes hexagonus, Ixodes trianguliceps, Ixodes ovatus, Ixodes persulcatus, Ixodes granulatus, Ixodes scapularis, Ixodes cookei, Ixodes marxi, Ixodes spinipalpis, Ixodes apronophorus), Haemapysalis türü keneler (Haemapysalis neumanni, Haemapysalis turturis), Dermacentor türü keneler (Dermacentor andersoni, Dermacentor marginatus, Dermacentor reticulatus) vektörler arasında sayılabilir.

Epidemiyoloji: TBE tüm Avrupa’da endemiktir. Avrupa ve Rusya’da her yıl binlerce olgu bildirilmektedir. Yüksek riskli yerler içeren bölgeler arasında, Almanya, Polonya, Çekoslavakya, Slovakya, Baltık bölgeleri ve Rusya sayılabilir (24). Avusturya yüksek insidanslı bölgeler arasında iken son 20 yılda aşılama ile büyük azalma göstermiştir.

TBE rezervuarı kirpiler ve kemirgenler gibi küçük memelilerdir.

TBE temel olarak kenelerle bulaşmasına rağmen, enfeksiyöz materyallerle temas, kontamine süt ve ürünlerinin oral yoldan alınması, artropodlar tarafından ısırılma ile de bulaşabilir.

Klinik, tanı ve tedavi: Kuluçka süresi 7-14 gündür. Ateş, kas ağrısı, bulantı, baş ağrısı gibi nonspesifik semptomlarla başlar. Hastaların %20-30’unda santral sinir sistemi bulguları eklenir. Laboratuar bulguları arasında lökopeni, trombositopeni, karaciğer fonksiyon testlerinde yükselme bulunur. Hastalık nörolojik faza geçtiğinde serebrospinal sıvıda beyaz kan hücreleri sayısı artar. Virüs kandan veya beyin omurilik sıvısından (BOS) izole edilebilir, kanda veya BOS’da özgün IgM yanıtı gösterilebilir. Destek tedavisi uygulanır.

Korunmada Avrupa’da ve Avustralya’da yaygın kullanılan iki aşı bulunmaktadır; Encepur® (Novartis, Germany) ve FSME-IMMUN® (Baxter AG, Austria).

Kolorado Kene Ateşi (CTF)

Etken ve dağılım: Reoviridae ailesinden bir coltivirus etkendir.

Vektör: Temel vektör Kayalık dağlar orman kenesi (D. andersoni) dir.

Epidemiyoloji: CTF virüsü (CTFV), Kuzey Amerika’da, Kanada ve Kaliforniya’da, Kayalık Dağlar’ın 1,200m yükseklerinde, kenelerden ve kemiricilerden izole edilmiştir. İnsan olgularının çoğu Kolorado’dan bildirilmiştir. Kolorado Kayalık Dağlar Ulusal Parkı’nda hiperendemik odak bulunmaktadır, 1,200-3,000m arasında D. andersoni çok yoğun olarak bulunur.

Enfeksiyonlar tipik olarak, doğal alanlarda, boş zamanlarını değerlendirme ve mesleki aktiviteler sırasında, insanların D. andersoni ile ısırılma riskinin bulunduğu, yürüyüş, kamp yapma durumlarında görülür. Genç erişkin erkeklerde daha sık görülür. Enfeksiyonlar sıklıkla erken ilkbahardan ekime kadar görülür.

Klinik, tanı ve tedavi: Kuluçka evresi 3-6 gün arasındadır. Hastalık ani başlar, klinik bulgular arasında ateş, titreme, başağrısı, bitkinlik, sindirim sistemi yakınmaları, lökopeni, trombositopeni bulunur. Döküntü hastaların %5-10’unda görülür ve hastalığın Kayalık Dağlar lekeli ateşi ile karıştırılmasına neden olur. Hastalığın nadir komplikasyonları arasında menenjit, ansefalit, kardit ve orşit bulunur.

http://zehirlenme.blogspot.com