İdiyopatik Skolyoz Cerrahi Tedavisi
Yapılan tarama, doğal seyir ve konservatif tedavi çalışmaları neticesinde bir grup eğriliğin cerrahi korreksiyonunun yapılması gerektiği ortaya çıkmıştır. Cerrahinin temel amacı, güvenli bir şekilde deformiteyi düzeltmek ve eğriliğin ilerlemesini önleyebilmek için yeterli füzyonu sağlamaktır.
Cerrahi tedavi endikasyonuna karar verirken, eğriliğin büyüklüğü, matürite, eğrilik paterni, denge, sagittal plan ve kozmetik görünüş dikkate alınmalıdır.
- 50 derece ve üzerindeki eğrilikler
- Matüritesini tamamlamış 40-50 derece arasındaki eğriliklerde, 6 aylık takip süresinde, 5 derece ve üzerinde ilerleme görülürse
-İskelet matüritesine erişmemiş, korse kullanmasına rağmen 40 derecenin üzerinde progresyon gösteren eğrilikler
-Torasik hipokifozu veya lordozu olan hastalarda 40 derecenin altında bile olsa
cerrahi tedavi endikasyonu vardır.
Çift idiyopatik torakal eğrilikler birbirini dengeler ve majör kozmetik deformiteye yol açmaz. Büyüme tamamlandığında 60 dereceden fazla olmadıkları sürece belirgin ilerleme göstermezler. Cerrahide tüm omurgaya enstrümantasyon uygulanacağı için çift eğriliklerde cerrahiye karar vermeden önce belirgin progresyon bulgularının gösterilmesi gerekir.
Füzyon Sahasının Seçimi
Adölesan idiyopatik skolyozda cerrahi tedavinin başarısını etkileyen en önemli faktörlerden biri füzyon sahasının seçimidir.
King ve arkadaşları, tüm eğrilik paternlerine uygun füzyon seviyelerinin belirlenmesi için stabil vertebra kavramını ortaya koymuştur. Stabil vertebra, torakal eğrilikte orta sakral hattın kestiği inferior vertebradır. Buna göre, Harrington entrümantasyon sisteminin alt seviyesinin stabil vertebrada sonlanmasını önermiştir. Bu yolla eğrilik düzeltilerek omurga dengesi sağlanabilir.
King Tipl(dominant lomber eğrilik, kompansatuar torakal eğrilik): Genel
olarak enstrümantasyon ve füzyon hem torakal hem de lomber eğriliği içine almalıdır. Enstrumantasyonun stabil vertebrada sonlandırılması gerekmektedir. Lenke ve arkadaşları hareketli segmentlerin korunması amaçlı olarak entrumantasyonun bir seviye üstte sonlandırılabilmesi için kesin kriterler tanımlamışlardır. Stabil vertebranın üstündeki vertebra nötral veya en fazla Evre I rotasyon göstermeli, 30 derecenin altında tilti olmalıdır. Stabil vertebra tilti 20 derecenin altında olmalıdır. Apikal disk L1-L2 diski üstünde olmamalı, L3-L4 diski eğriliğin konveksitesine açılım gösteriyor olmalıdır.
King Tip II (dominant torakal eğrilik, kompansatuar lomber eğrilik): Cotrel-
Dubousset enstrümantasyon sistemi, daha iyi korreksiyon elde edilmesi ve postoperatif alçı veya ortez ihtiyacının ortadan kalkması sonrası geniş kullanım alanı bulmuştur. Ancak kısa süre sonra Tip II eğriliklerde yüksek oranlarda dekompansasyon bildirilmiştir. Bu yüzden üçüncü nesil enstrümantasyon ile uygulanacak selektif torasik füzyonlarda lomber eğriliğin fleksibilitesi iyi değerlendirilmeli ve gerekiyor ise lomber eğriliğin kompanse edemeyeceği torasik korreksiyonlar yapılmamalıdır.
King Tip III (majör torasik eğrilik, fraksiyone lomber eğrilik): Yapısal lomber eğrilik içermemektedir ve bu yüzden limitli torasik füzyon ve enstrumantasyon standart tedavi seçimidir. Enstrumantasyon stabil vertebrada sonlandırılmalıdır.
King Tip IV (L4'e uzanan uzun torasik eğrilik): En iyi sonuçlar
enstrumantasyonun stabil vertebrada sonlandırıldığında elde edilmiştir. Lenke ve arkadaşlarının ortaya attığı kriterler göz önüne alınarak, fleksibilite ve rotasyon incelendikten sonra bazı eğriliklerde L3 vertebrada enstrumantasyonu sonlandırmak mümkündür.
King TipV (çift torasik eğrilik): çift yapısal torakal eğrilikler olup, l.torakal vertebra üstteki eğriliğe doğru eğilmiştir. Üst eğriliğin konveks tarafında, hastanın omuzu sıklıkla yüksektedir. Yalnızca alttaki torakal komponent enstrümante edildiğinde, üst eğrilik ve omuz elevasyonu kötüleşebilir. Bu nedenle her iki torakal eğriliğe de posterior enstrumantasyon yapılmalıdır.
Lenke sınıflamasına göre minör eğriliğin yapısal olmadığı durumlarda selektif torasik füzyon önerilmiştir. Eğer ana torasik eğriliğin altında yada üzerinde yapısal minör eğrilik varsa, füzyon alanına tüm yapısal eğrilikler katılmalıdır.