Nefes
hidrojeni ölçümleri, karbonhidrat malabsorpsiyonu tespiti için klinik tıpta
uygulanmaktadır [101]. Karbonhidratların bakteriyel metabolizması tarafından
üretilen H2, nefes ile dışarı atılmaktadır. H2 nefes testi, laktaz eksikliği ve
diğer di- ve monosakkarit malabsorpsiyonu bozuklukları, nişasta malabsorpsiyonu
ve ince-bağırsak bakteriyel aşırı artışını da içeren klinik sindirim ve emilim
bozukluklarının tanısını koymak üzere kullanılabilmektedir. Nefes H2 testinin,
en hassas laktaz eksikliği göstergesi olduğu anlaşılmıştır ve nefes H2 ölçümleri,
diyet karbonhidratlarının tam spektrumu üzerine yapılan sindirim
incelemelerinde yaygın olarak kullanılmaktadır. H2 nefes testleri,
UBT Gastroenterit hastalıkların tanısı için de kullanılabilmektedir. UBT,
klinik uygulamalarda kullanılan en başarılı nefes testlerinden biridir.
Tanımlanabilecek hastalıkların çeşitliliği, H. Py^lori enfeksiyonu,
laktoz ve fruktoz intoleransı, bakteriyel aşırı artış, safra tuzu harcanması,
pankreatik yetersizlik, karaciğer disfonksiyonu ve anormal ince bağırsak
geçişini içermektediru. Bu hastalıklar arasında, H. py^lori kapsamlı
olarak incelenmiş ve test klinik tanı için yaygın olarak uygulanmıştır.
UBT,
H. py^lorfnin nitrojen ve karbondan oluşan bir kimyasal olan üreyi
parçalama yeteneğine dayanmaktadır. Üre parçalandığında açığa çıkan CO2,
midenin astarı boyunca kan içerisine emilmektedir. Sonra da akciğerden nefes
ile atılmaktadır. Farmakokinetik incelemesi, nefes testindeki karbon
izotoplarının akıbetini anlamak için esastır. Solukla dışarı verilen nefes
örnekleri toplanmakta ve nefesle dışarı verilen CO2 içindeki izotopik olarak
işaretlenmiş olan karbon ölçülmektedir. Hali hazırda, H. pylori ’yi
tespit etmek üzere iki nefes testi mevcuttur: C UBT (radyoaktif) ve C UBT
(radyoaktif olmayan, kararlı). C UBT’deki radyoaktiviteden kaynaklanan risk
gerçek olmasına rağmen, bu riskin bir kemik iliği uygulamasında alınan dozun
100’de biri kadar olduğu tahmin edilmektedir.
H
pylori için olan bir testte, duyarlılık ve spesifisite
sırasıyla %90,2 ve %95,8 olarak bildirilmiştir [106]. C UBT ile
karşılaştırıldığında, C UBT radyoaktivite riskine sahip değildir, çünkü C
kararlı, radyoaktif olmayan izotoptur. Bu nedenle, küçük çocuklar ve hamile
kadınlar için tercih edilen bir test haline gelmektedir. C UBT için, duyarlılık
ve spesifisitenin %90 ile %100 değer aralıklarında olduğu bildirilmiştir.