Skolyoz Nedir
Günümüzde, skolyoz radyolojik olarak omurganın orta dikey çizgisinin yana doğru 10 dereceden fazla kaymasına denmektedir. Omurgadaki bu yana eğilme, vertebranın rotasyonuyla birlikte olduğundan üç boyutlu bir deformite meydana gelmektedir. Frontal planda laterale kayma, aksiyel planda rotasyon ve sagittal planda lordoza neden olan intervertebral ekstansiyon görülmektedir.
Günümüzde geçerliliğini koruyan en geniş skolyoz sınıflaması 1973 yılında Amerikan Skolyoz Cemiyeti(Scoliosis Research Society-SRS) tarafından etyolojiye göre yapılmıştır.
Terminoloji
Yapısal (strüktürel) eğrilik: Normal fleksibilitesini kaybetmiş,fikse, lateral angulasyonu ve rotasyonu olan eğriliklerdir. Traksiyon ve eğilme grafılerinde tam düzelme gözlenmez.
Yapısal olmayan (non-strüktürel) eğrilik: Yapısal olmayan eğilme ve traksiyon grafılerinde tama yakın düzelme eğilimi gösteren eğriliklerdir.
Primer eğrilik: İlk ortaya çıkan eğrilik
Kompensatuvar (sekonder) eğrilik: Normal vücut aksının sağlanması için gelişen ,yapısal komponentin üst veya altında yer alan ikincil eğriliktir. İlk aşamada yapısal olmayan tiptedir. Fakat zamanla dokuların bulundukları pozisyonda fıkse olmaları nedeniyle yapısal hale gelebilirler.
Majör eğrilik: Daha büyük ve daima yapısal olan eğriliktir.
Minör eğrilik: Daha küçük olan eğriliktir. Yapısal veya yapısal olmayan tip olabilir.
Çift majör eğrilik: Genellikle aynı derecede ve rotasyonda, iki yapısal eğriliğin birlikte olduğu skolyozdur.
Apikal vertebra: Bir eğrilikte vertikal akstan en fazla uzaklaşan ve rotasyonu en fazla olan vertabradır.
Apikal vertebra/Disk translasyonu: Apikal vertebra yada diskin orta noktasının midsakral çizgiye uzaklık miktarıdır. Özellikle torakolomber ve lomber skolyozlu hastalarda
dekompansasyonu belirlemek ve takip etmek için bunun ölçülmesi gerekmektedir.
Stabil vertebra: Midsakral çizginin tam ortasından geçtiği vertebradır.
Pelvik çarpıklık: Kronal planda pelvisin horizontal düzlemdeki deviasyonudur.