Hipokrat zamanından beri bilinen bu
hastalığın sınıflaması antik çağlardan beri uğraşılan konulardan biridir.
İ.Ö.175'de Galen, beyinden kaynaklanan idyopatik nöbetlerden ve vücudun
herhangi bir bölgesinden kaynaklanan semptomatik nöbetlerden söz etmiştir.
XIX. yüzyıl sonlarında
sendrom yaklaşımı olguların yaş, cins, nöbet özellikleri ile sınırlıyken,
XX. yüzyıl ikinci
yarısından sonra elektroensefalografi (EEG) ve görüntüleme olanaklarının
artması, XXI. yüzyılda ise insan genom çalışmaları ve teknolojik gelişmelerin
ışığında daha detaylı hale gelmiştir
Son 40 yıl içinde ILAE 5-6 yılda bir
değişen sınıflamalarla epilepsi ve epileptik sendromları tanımlamaya çalışmıştır.
Amaç, tanımlamanın tüm epilepsi türlerini kapsaması, her konvülziyonun bir
epilepsi olmadığı, epilepsi ile epileptik konvülziyonun birbirinden ayırt
edilmesi gereğinin açıkça belirlenmesi ve sonuçta antiepileptik tedavinin daha
bilinçli yapılmasını sağlamaktır
İlk defa 1960 yılında yayınlanan, 1981
yılında nöbetler için ve 1989 yılında epilepsi için güncellenen ILAE
sınıflandırmaları genel olarak modern nörogörüntüleme, genomik teknolojiler ve
moleküler biyoloji kavramlarına dayanır
Epilepsiler üç düzeyde sınıflandırılır.
Sınıflamanın ilk düzeyinde epilepsiler konvülziyon tipine göre lokalizasyonuna
bağlı parsiyel ve jeneralize olmak üzere iki ana gruba ayrılır.