Rezonans
Bozukluklarının Değerlendirilmesi
Rezonans değerlendirmesi,
yapılacak girişime göre farklılıklar göstermektedir. Adım adım ilerlenecek olan
değerlendirme, uygulanacak prosedüre göre giderek daha karmaşık aletlerin
kullanılacağı bir süreç olmalıdır. Klinik içinde sadece velofarengeal
kapanmanın gerçekleşip gerçekleşmediği inceleniyorsa basit, kullanımı ve
ulaşılması kolay birkaç uygulama ile bu değerlendirme gerçekleştirilebilir. Pek
çok kitapta bu teknikler ve nasıl uygulanacakları ayrıntılı olarak
anlatılmıştır (Golding Kushner, 2001; Kummer, 2008). Bu uygulamalar şunlardır:
1. Ayna testi
2. Air paddle‟ Tekniği (Bzoch, 2004)
3. See Scape‟ Aleti (PRO-ED)
4. Burna dokunma
5. Burun tıkama
6. Steteskop
7. Pipet
8. Oral Nazal Listener‟ Aleti (Kummer, 2007)
Eğer rezonans
bozukluğu olan bireye bir girişimde bulunulacaksa (örneğin cerrahi bir
müdahale) öncelikle daha ayrıntılı olarak rezonans değerlendirmesinin yapılması
gerekmektedir. Bu değerlendirmeler dolaylı ve doğrudan olmak üzere ikiye
ayrılmaktadır.
Doğrudan
Yöntemler
Velofarengeal mekanizmanın doğrudan görüntülendiği bu
yöntem, nazofarengoskopi ve çeşitli
radyolojik (Videofloroskopi, Magnetik Resonance Imaging (MRI),
Cephalometric Images, Cineradiography) ölçümleri içermektedir.
Radyolojik sistemler küçük yaştaki çocuklara uygulanması oldukça zor, radyasyon
içerdiği için tehlikeli ve görsel olarak da sınırlı bilgi veren sistemler
olduğundan, alanda kullanımları oldukça sınırlıdır. Nazofarengoskop bu
sınırlılıkları içermediği için daha çok tercih edilmektedir. Değerlendirmeler
sonucunda hipernazalite veya nazal kaçak saptanmışsa ve cerrahi bir girişimde
bulunulacaksa uygulanmalıdır. Velofarengeal açıklığın tam olarak nerede olduğu,
açıklığın büyüklüğü ve farklı türdeki velofarengeal kapanma şekilleri yapılacak
cerrahi müdahaleyi etkileyecektir. Velofarengeal kapanmayı hem yapısal hem
de işlevsel olarak gösteren bu yöntemin diğer bir önemi de konuşma
sırasındaki velofarengeal hareketin görülebilmesidir.
Dolaylı
Yöntemler
Velofarengeal
mekanizmayı görüntülemeyen bu yöntem, akustik ve aerodinamik ölçümler yapan
Nazal View, Oronazal sistem ve Nazometreyi kapsamaktadır. Nazalite ve
velofarengeal yetersizlik değerlendirmeleri için hem klinik uygulamalarda hem
de araştırmalarda sıklıkla kullanılmaktadırlar.
Bu sistemler içinde
sıklıkla tercih edilen yöntem olması ve çalışmanın kapsamı içinde kalması
sebebiyle nazometre aşağıda ayrıntılı olarak anlatılmıştır.
Kaynak: http://zehirlenme.blogspot.com