Çocuklarda Tuvalet Eğitimi ve Kabızlık İlişkisi
Tuvalet eğitimi çocuk için sadece bezi bırakarak tuvaleti kullanmaya başlama süreci olarak görülmemelidir. Tuvalet eğitimi, çocuğun gelişiminde önemli bir basamaktır. Anne babalar genellikle mümkün olduğunca erken davranarak çocuklarına tuvalet eğitimi vermek isterler. Tuvalet eğitimine başlamak için en uygun zaman çocuğunuzun hazır olduğu zamandır. Eğer çocuk hazır olmadan tuvalet eğitimi verilmeye çalışılırsa birtakım olumsuz sonuçlar ortaya çıkabilir. Bir anlamda 'tutmaya' karşılık gelen kabızlık da bunlardan birisidir.
Bebeklerde Tuvalet Eğitimi
Elbette kabızlık beslenme gibi değişik faktörlere de bağlı olarak ortaya çıkar. Bu bölümde tuvalet eğitimi ile kabızlık arasındaki ilişki ele alındığı için tuvalet eğitiminde anne babaların olası olumsuz sonuçları önleyebilmeleri amacıyla dikkate etmeleri gereken noktalar ele alınacaktır.
Tuvalet eğitimine başlamak için kesin bir yaş vermek çok doğru olmamakla birlikte çocukların fiziksel ve bilişsel gelişimleri açısıdan genel olarak 18.-24. aylar en uygun aylardır. Ancak tuvalet eğitimine daha geç hazır olan çocuklar da vardır. Amerika'da Phi-ladelphia Çocuk Hastanesi'nde 378 anne baba ve çocuklarıyla yapılan araştırmada tuvalet eğitimi için en uygun yaşın üç olduğu saptanmıştır. 27. aydan önce tuvalet eğitimlerine başlanan çocukların tuvalet eğitimlerinin bir yıl ya da bir yıldan uzun sürdüğü; 27.-36. aylarda tuvalet eğitimi verilmeye başlandığında ise çocuğun çok daha çabuk kabul ettiği görülmüştür (April 2003; Issue of Pediatrics).
Çocuk tuvalet eğitimi
Anne babaların, çocuğun artık tuvalet eğitimi almaya hazır olduğunu işaret eden noktalara duyarlı bir şekilde sabırlı davranmaları gerekir. Çocuklarına bu önemli süreçte temizlik bakımından çok titiz davranmadan, rahat bir şekilde çocuklarına asistanlık yapmaları gerekir. Tuvalet konusunda da beslenmede olduğu gibi çocuk kolaylıkla anne babayı kontrol edebileceğini öğrenir. Anne babanın rahat ve üzerine düşmeden davranması, birkaç gün içinde tuvalet eğitimini vermek gibi bir hedefinin olmaması, çocuğun ileriki dönemlerde de sorun yaşamasını engeller.
