Widal Testi
Ferdinand Widal 1862 – 1929
TİFONUN SEROLOJİK testini keşfetmiş olan Widal'ın ünü 1896 yılındaki bu çok önemli buluşu ile dünyaya yayılmıştır. Tifo teşhisinde kıymetli bir test olan bu usul, paratifo ve kolerada da aynı değeri taşır ve hastanın serumu ile bu hastalığı yapan mikroorganizmanın aglulinasyonuna dayanır. Tifo basillerinin taze kültüründen birkaç damla sulandırılmış hasta serumuna damlatılır. Şayet hastalık tifo ise, bu karışımın mikroskop altında tetkikinde basillerin hareketsiz bir hale geldiği ve küçük kitleler halinde bir araya toplandığı müşahede edilir.
Aglutinasyon testinin Widal tarafından tarif edildiği sırada Viyana-iı bir bakteriyolog olan Max Gruber'de İngiliz öğrencisi H.E. Dur-ham'la beraber aynı konu üzerinde durmuşlar ve onlar da 1896 yılında aglutinasyon olayından bahsetmişlerdir. Ancak bu işin şerefi Widal'e ait olmakla beraber özellikle Alman tıp literatüründe aglutinasyon testine "Gruber-Widal" reaksiyonu denmektedir.
Georges Ferdinand İsidore Widal, 1862 yılında doğmuştur. Tıp öğrenimini Paris'te yapmış ve ilk defa da yine bu şehirde çalışmaya başlamıştır. 1889'da tıp doktoru olmuş ve henüz 27 yaşında iken Puerpe-ral İnfeksiyon adlı kitabını yayınlamıştır. Bu sırada laboratuar çalışmalarına başlamış bulunuyordu. 1895 yılında Paris Tıp Fakültesi'nde profesörlüğüne getirilmiş ve burada kendisine uluslararası bir ün kazandıran testini keşfetmiştir.
Widal, ilmi çalışmaları ile beraber Paris'in en tanınmış hekimi haline de gelmiş ve Cochin hastanesine her zaman kalabalık bir öğrenci grubunun devam etmesine sebep olmuştur.
1929 yılında beyin kanamasından öldüğü zaman Widal arkasında şeref dolu bir hayat bırakmış cesedi Montmartre Mezarlığı'na defnedilmiştir.
