Plasental Ayrilma Belirtileri

Plasental Ayrılma Belirtileri

Plasenta ayrılmadan önce ayırma çabalan nafile ve hatta tehlikeli olacağından, en önemlisi aşağıdaki plasental ayrılma belirtilerinin tanınmasıdır.

• Uterus küresel ve kural olarak daha sert bir hale gelir. Bu bulgu en erken beliren bulgudur.

• Ani bir kan fışkırması vardır.

• Uterus abdomende yükselir çünkü plasenta ayrılınca aşağı uterin segment ve vajinaya doğru ilerler ve ayrılan plasentanın hacmi uterusu yukarı iter.

• Umblikal kord, vaj inanın dışına doğru çıkıntı yapar ve plasentanın indiğine işaret eder.

Bu bulgular bazen infantm doğumundan sonra 1 dakika içinde ve genellikle 5 dakikada belirir. Plasenta ayrıldığı zaman, uterusun sertçe kontrakte olduğu belirlenmelidir. Kendiliğinden çıkmayan plasenta manuel olarak çıkarılabilir. Plasenta ve eklerinin tam olup olmadığı değerlendirilmelidir (Scott ve ark. 1997 p 125; Cunningham FG ve ark. 2001 p 321; Berkman S 2004 p 49; Günalp ve Tuncer 2004 p 165).

Spontan Vajinal Dogum Yontemi

Spontan Vajinal Doğum Yöntemi

Doğum Eylemi Sırasında Başm Yaptığı Kardinal Hareketler

ANGAJMAN: Başın en geniş transvers çapı ile (biparietal çap) pelvik girime oturmasıdır. Primiparlarda 38. haftada, multiparlarda ise hemen doğum öncesinde olur. Angajman tamamlandığında prezante olan kısmın en uç noktası 0 seviyesindedir. (Spina ischiadica hattı). Angajman olmadığında 'yüksekte düz duruş' dan bahsedilebilir (Scott ve ark. 1997 pp. 115-117; Cunningham FG ve ark. 2001 pp. 313-322; Berkman S 2004 pp. 48-49; Günalp ve Tuncer 2004 p 159).

DESENSUS: Başın doğum kanalında aşağı doğru ilerlemesidir. Primigravid hastada ikinci evrenin başına kadar gecikebilir. Multigravid hastada ise angajmanla birlikte olur (Scott ve ark. 1997 pp. 115-117; Cunningham FG ve ark. 2001 pp. 313-322; Berkman S 2004 pp. 48-49; Günalp ve Tuncer 2004 p 159).

FLEKSİON: Başm inişi ile beraber çenenin göğüse doğru eğilmesi ile karakterizedir. Çocuk başı pelvik tabanın direnci ile karşılaşınca oluşur. Bu şekilde oksipito-frontal çap (12 cm) suboksipito-bregmatik çapa (9,5 cm) dönüşür (Scott ve ark. 1997 pp. 115-117; Cunningham FG ve ark. 2001 pp. 313-322; Berkman S 2004 pp. 48-49; Günalp ve Tuncer 2004 p 159).

ÎNTERNAL (İÇ) ROTASYON: Başm occiput kısmının normalde durduğu transvers pozisyondan simfizis pubise doğru anteriora 90°'lik bir dönüş yapmasıdır. Bu hareket oksiputun öne, simfizis pubis'in altına gelmesiyle biter. Pelvis çıkımının ön-arka çapının transvers çapından büyük olması nedeniyle bu hareket zorunludur. İç rotasyon gerçekleşmezse "derinde transvers arresf den bahsedilir (Scott ve ark. 1997 pp. 115-117; Cunningham FG ve ark. 2001 pp. 313-322; Berkman S 2004 pp. 48-49; Günalp ve Tuncer 2004 p 159).

EKSTANSİYON: İç rotasyon hareketi bitince baş vulvaya ulaşmıştır. Fleksiyonda olan baş doğum için ekstansiyon hareketine başlar. Ve bu aşamada hasta doğum için masaya alınır. Kontrollü bir ekstansiyon için şekilde gösterilen Ritgen manevrası uygulanır (Scott ve ark. 1997 pp. 115-117; Cunningham FG ve ark. 2001 pp. 313-322; Berkman S 2004 pp. 48-49; Günalp ve Tuncer 2004 p 159).

EKSTERNAL (DIŞ) ROTASYON: Doğumunu tamamlamış baş yaptığı internal rotasyon hareketinin tersini yaparak çocuk gövdesi ile aynı hizaya gelir. Bu sırada omuzlar çıkımın ön-arka çapına yerleşmiştir (Scott ve ark. 1997 pp. 115-117; Cunningham FG ve ark. 2001 pp. 313-322; Berkman S 2004 pp. 48-49; Günalp ve Tuncer 2004 p 159).

KORDUN KLAMPE EDİLMESİ: Umblikal kord fetal abdomenden 4-5 cm uzaklıkta yerleştirilen iki klemp arasında kesilir ve daha sonra bir umblikal kord klempi fetal abdomenden 2-3 cm uzağa uygulanır (Scott ve ark. 1997 pp. 115-117; Cunningham FG ve ark. 2001 pp. 313-322; Berkman S 2004 pp. 48-49; Günalp ve Tuncer 2004 p 159).

Kaynak; http://zehirlenme.blogspot.com

Dogum Yontemleri Normal Dogum Yontemi

DOĞUM YÖNTEMLERİ

Normal Doğum Eylemi

İnsanlarda gebeliğin süresi, döllenmeden itibaren 266 gün veya düzenli adet gören ve 28 günlük sikluslu kadınlarda, son âdetin ilk gününden (son adet tarihi- SAT) hesaplandığında 280 gün veya 40 haftadır.

Doğum eylemi, düzenli gelip giden, rahatsız edici-sancılı uterus kasılmalarının serviksin giderek incelmesine (silinmesine) ve genişlemesine (dilatasyonuna) yol açtığı fizyolojik süreçtir. Serviksin bu incelmesi ve genişlemesi, fetusun uterustan, doğum kanalı yolundan geçerek doğmasına izin verir (Scott ve ark. 1997 p 105; Günalp ve Tuncer 2004 p 150).

Gerçek doğum eyleminin kontraksiyonlan: düzenli aralıklarla olur, aralıklar giderek kısalır, yoğunluk giderek artar, rahatsızlık sırt ve karındadır, serviks dilate olur, rahatsızlık sedasyonla durdurulmaz.

Yalancı doğumun kontraksiyonlan: düzensiz aralıklarla olur, aralar uzundur, yoğunluk değişmez, rahatsızlık alt karındadır, serviks dilate olmaz, rahatsızlık sedasyonla geçer.

Normal fetal duruş fleksiyon pozisyonudur. Doğumların %96'sında prezentasyon vertekstir. Prezantasyonlann %90'ı occiput anterior ve transvers %10'u ise occiput posterior pozisyondadır. Occiput transvers'lerin 2/3'ü sol, 1/3'ü ise sağ tarafta yerleşir. Termde %99 longitidünal duruş söz konusudur.

Doğum Eyleminin Evreleri

Levre: Ağrı başlamasından tam dilatasyona kadar geçen süre

2.evre: Tam dilatasyondan fetüsün çıkışının tamamlanmasına kadar geçen süre

3.evre: Plasentanın ayrılması ve atılması

4.evre: Doğumu izleyen birinci saat postpartum kanama açısından kritik

Kaynak; http://zehirlenme.blogspot.com