Kalca Eklemiyle İlgili Kaslar

Kalça Eklemi İle İlgili Kaslar ve İnnervasyonları

Kalça eklemini ilgilendiren kaslar ve innervasyonları

M. Tensor Fasia Lata: Fasia latayı gerer, uyluğa fleksiyon ve abdüksiyon yaptırır. Siniri N. Gluteus Superior’dur.

M. Sartorius: Dize ve kalçaya fleksiyon yaptırır, kalçanın dış rotasyonuna yardımcı olur. Siniri N. Femoralis’ dir.

M. Kuadriseps Femoris: M. Rektus Femoris, M. Vastus Lateralis, M. Vastus Medialis, M. Vastus İntermedius’un birleşmesi ile oluşur. Dizde patellar tendon yapısına katılıp dize ekstansiyon yaptırır. M. Rektus Femoris kalçaya fleksiyon yaptırır. Siniri N. Femoralis’tir.

M. Gluteus Maksimus: Uyluğa ekstansiyon yaptırır. Siniri N. Gluteus İnferior’ dur.

M. Gluteus Medius: Uyluğa abdüksiyon yaptırır. Siniri N. Gluteus Superior’dur.

M. Gluteus Minimus: Uyluğa abdüksiyon yaptırır. Siniri N. Gluteus Superior’dur.

M. Priformis: Uyluğa abdüksiyon ve dış rotasyon yaptırır. Siyatik sinir tarafından innerve edilir.

M. Obturator İnternus: Kalçaya dış rotasyon yaptırır. Pleksus sakralisten innerve olur.

M. Gemellus Superior: Kalçaya dış rotasyon yaptırır. Pleksus sakralisten innerve olur.

M. Gemellus İnferior: Kalçaya dış rotasyon yaptırır. Pleksus sakralisten innerve olur.

M. Kuadratus Femoris: Kalçaya dış rotasyon yaptırır. Siyatik sinirden innerve olur.

M. Pektineus: Uyluğa addüksiyon yaptırır, fleksiyon ve dış rotasyona yardım eder. Siniri N. Femoralis’tir.

M. Addüktor Longus: Uyluğa addüksiyon yaptırır. Obturator sinir innerve eder.

M. Addüktor Brevis: Uyluğa addüksiyon yaptırır. Obturator sinir innerve eder.

M. Addüktor Magnus: Uyluğa addüksiyon yaptırır, ekstansiyon ve iç rotasyona yardım eder. Obturator sinir innerve eder.

M. Grasilis: Uyluğa addüksiyon, dize fleksiyon yaptırır. Obturator sinir innerve eder.

M. İliopsoas: Uyluğun en kuvvetli fleksörüdür. Pleksus Lumbalis innerve eder.

M. Biseps Femoris: Kalçaya ekstansiyon, dize fleksiyon yaptırır. Uzun başı N. Tibialis, kısa başı N. Peroneus Kommunis innerve eder.

M. Semimembranosus ve M. Semitendinosus: Kalçaya ekstansiyon, dize fleksiyon yaptırır. N. Tibialis innerve eder.

http://zehirlenme.blogspot.com

Femur basi ve Boynu Beslenmesi

Femur Başı ve Boynunun Beslenmesi

İntraosseöz Dolaşım: Femur cismindeki besleyici damarların haversiyan sistem aracılğı ile baş ve boyuna ulaşması ile sağlanır. İkinci derecede önemlidir.

Ekstraosseöz Dolaşım: Crock, proksimal femurun beslenmesini üç ana grup altında toplamıştır.

1) Femur boynu tabanında yer alan ekstrakapsüler arteryel halka;

2) Ekstrakapsüler arteryel halkanın asendan servikal dalları;

3) Raund ligaman arteri. Extrakapsüler arteryel halka, arka tarafta, medial femoral sirkumfleks arterin büyük bir

dalından, önde ise, lateral femoral sirkümfleks arterin dallarından oluşmaktadır. Superior ve inferior gluteal arterlerde halkaya az miktarda katkıda bulunur. Asenden servikal dallar, ekstra kapsüler arteryel halkadan çıkarak, önde intertrokaterik çizgi hizasında, arkada ise kapsülün orbiküler lifleri arasından, eklem kapsülünü geçerler. Sinovyum ve kapsül lifleri arasından artiküler kartilaja kadar devam ederler. Weitbrecht, bu arterlere retinaküler arterler adını vermiştir. Asenden servikal dallar, femur boynu metafizine pek çok küçük dallar verirler. Ekstrakapsüler arteryel halka ve superior besleyici arter sistemininin intramedüler dalları da bu bölgeyi beslemektedir. Asendan servikal arterler, hemen artiküler kartılajın altında, subsinovyal intraartiküler arteryel halka adı verilen ikinci bir halka oluştururlar. Epifizyel arterler, bu halkadan çıkarak femur başına giderler. (Şekil 4)

Ligamentum teres içinden seyreden arter, obturator veya medial femoral sirkumfleks arterin bir dalıdır. Yapılan pek çok çalışma değişik sonuçlar verse de, bu arterin femur başını tek başına besleyemeyeceği açıktır.

Lateral ve Medial Sirkumfleks Arterler: A.femoralis, inguinal ligamanın hemen altında, laterale doğru a.profundus femoris dalını verir. Daha sonra bu arter, lateral ve medial sirkumfleks arter dallarını vererek, femur üst ucu ve asetabulum kanlanmasının çoğunu sağlar. Bu iki arterin yanı sıra a.obturatorius, a.gluteus superior ve inferior, a.profunda superior’un perforan dalları ve femurun nütrisyen arteride kalçanın vasküler yapısına katılırlar.

Lateral sirkumfleks arter, sartorius ve rektus femoris kasları arasından geçerek, üç dala ayrılır. Desenden, transfers ve asenden dallar. Bunlar kalça eklemini besleyerek superior gluteal arterle anastomoz yaparlar.

Medial sirkumfleks arter, psoas ve pektineus kasları arasından geçerek asenden ve transvers dallarını verir

Eklem bağları:

Ligamentum iliofemorale (Bertin bağı): Spina iliaka anterior inferiordan başlayarak kapsülün ön yüzünde bir yelpaze gibi ilerler ve linea intertrokanterikaya yapışarak sonlanır. Ayakta durur pozisyonda kalça eklemini stabilize eden önemli bir yapıdır.

Ligamentum pubofemorale: Pubik kemiğin üst kolunun alt kısmından başlayarak laterale uzanır. Kapsülün medial yüzü ve linea intertrokanterikaya yapışır. Uyluğun ekstansiyon ve abdüksiyon hareketlerini kısıtlar, femur başına önden destek olur.

Ligamentum iskiofemorale: Arkada tuber iskiadikum yakınından başlayarak öne dönüp linea intertrokanterikaya yapışır. Femuru arkadan destekler. Aynı zamanda aşırı iç rotasyon hareketine engel olur.

Eklem dışında bulunan bu üç bağ dışında incisura asetabulinin dış kenarından başlayıp fovea kapitise yapışan eklem içi ligamentum capitis femoris (ligamentum teres) bulunur (Şekil 6). Ligamentum capitis femorisin içinden obturator arterin küçük bir dalı geçer ve epifiz kapanmadan önce beslenmeye yardımcı olur. Ligamentum capitis femoris başın addüksiyon ve dış rotasyon hareketlerini engeller.

http://zehirlenme.blogspot.com

Kalça Eklemi Anatomisi

Kalça Eklemi Anatomisi

Kalça eklemi femur üst ucu ile asetabulum arasında oluşan üç eksen etrafında hareket edebilen enartrosis sferika grubu bir eklemdir (1). Eklem yüzlerinden konveks olanı femur başına, konkav olanı asetebuluma aittir. Bu eklemin merkezi lig. inguinale orta 1/3’ünün 1.2 cm kadar aşağısında bulunur. Kalça ekleminin kapsülü yukarda asetebulum üst dudağına yapışır, aşağıda ise önden trokanterler arası çizgiye kadar uzanırken, arkada trokanterler arası ibiğin( Cristanın) 1,5 cm yukarısına yapışır

1)Kemik yapı;

Asetabulum: Os coxae’nın orta ve dış tarafındaki yuvarlak, derin çukurluğa asetabulum denir. asetabulumun yaklaşık 2/5’i iskium, 2/5’i ilium ve 1/5’i kemik tarafından oluşturulmaktadır. Asetabulum tabanında, fossa asetabuli denilen, ekleme katılmayan, en ince bölge yer alır. Burayı yarımay şeklinde çevreleyen facies lunata denilen eklem yüzü bulunmaktadır. Facies lunata, 2 cm genişlikte olup, hyalin kıkırdak ile örtülüdür. Fossa asetabuli ekleme katılmaz ve yağlı bir bağ dokusu ile doludur. Asetabulumun alt kımında incisura asetabuli yer alır. Bu çentiğin bir ucundan diğerine ligamentum transversum asetabuli uzanır. Eklem yüzeyini artırmak için asetebulum kenarında fibrokartilaj yapıda “labrum asetebulare” denilen bir halka vardır. Bu yapı ile kalça eklemi derinleşmekte ve femur başının asetebuluma sıkı bir şekilde tutunmasını sağlamaktadır.

Femur Başı ve Femur Boynu: Femur başı, yaklaşık 40–50 mm çapında, üzeri hyalin kartilaj ile kaplı bir küre şeklindedir. Eklem yüzünün merkezinin biraz alt tarafında, ligamentum capitis femoris’in yapıştığı fovea capitis femoris bulunur. Femur boynunun ön yüzü tamamen kapsül ile çevrili olmasına rağmen arka yüzün ancak yarısından biraz fazlası kapsülün içerisinde bulunur.

Femur boynunun femur şaftı ile yaptığı açı (femur boyun açısı) normalde 120–130 derecedir. Normal pozisyonda femur boynu yukarı içe ve biraz da ön tarafa doğru yönelmiştir. Femur boynunun, femur kondillerinden geçen düzlem ile yaptığı açı ise femur boynu anteversiyon açısı olarak bilinir. Bu açı normalde 12 ila 14 derece arasındadır.

Femur boynu ile cisminin birleşme yerinde arka dışa doğru trokanter major bulunur. Abduktor kasların yapıştığı trokanter major bir traksiyon epifizidir. Trokanter major tepesi yaklaşık olarak femur başı merkezi ile aynı düzlemdedir. Femur boynu altında, femur cismi arka iç yüzünde trokanter minor bulunur. Trokanter minora iliopsoas kası yapışır. Trokanter minor ve majoru önde linea intertrokanterika, arkada ise krista intertrokanterika birbirine bağlar.

Femur Proksimalinin trabeküler yapısı: Bu yapıyı şekillendiren en önemli etkenler; Üzerinden nakledilen vücut ağırlığı ve çevresine yapışan kasların gerilme etkisidir. İlk defa 1838’de Ward tarafından 4 grupta tanımlanmıştır. Bu dört trabeküler sistemin ortasında, femur boynu alt iç tarafında üçgen şeklindeki bölgeye “ Ward Üçgeni ” adı verilir. Burası femurun en zayıf bölgesidir. Kalkardan başlayıp femur başı yük binen yüzeyine doğru ilerleyen trabeküller “birincil kompressif grup”, trokanter majorün alt kısmından başlayıp başın fovea bölgesine doğru yay çizerek uzanan trabeküller “birincil tensil grup” adı verilir. Harty ve Griffin tarafından tanımlanan ve Femur desteği anlamına gelen “kalkar” femur boynu arka alt bölgesinde yoğun vertikal kemik tabakasıdır. Kalkar femorale'nin kalça kırıklarının internal tespitinde destek dokusu olarak önemi vardır. Bu yapı trokanter minörün altına kadar uzanır ve trokanter majore yansır. Bu oluşan yapıya da “ikincil kompressif grup” adı verilir. Lateralde büyük trokanter alt kısmından başlayıp femur boynu ortasına kadar gidenler ise “ikincil tensil grup” olarak adlandırılır. Ayrıca trokanter majör alt kısmından üst kısma doğru uzananlara ise “trokanter majör grubu” adı verilir

http://zehirlenme.blogspot.com