Ozofagus Kanseri Cerrahi Tedavisi

Özofagus Kanseri Cerrahi Tedavisi

Erken evre kanserler için cerrahi standart yaklaşım olmasına rağmen, cerrahi sırasında klinik olarak tespit edilenden daha yaygın hastalık ortaya çıkmakta ve hastaların sadece yarısına küratif cerrahi uygulanabilmektedir.⁽¹³²⁾ Küratif bir cerrahi tedavinin uygulanması için pre-operatif dönemde tümör hakkında detaylı bilgi sahibi olmak gerekir. Buda ancak; tümörün gerçek evrelendirilmesinin yapılması, güvenilir yaşam süresi tahmini ve kullanılan tedavi modalitelerinin sağlıklı olup olmadığının

bilinmesi ile sağlanır.

Cerrahi yaklaşımlardan bazıları şunlardır:

1. Sol torakotomi girişimi.

2. Ivor Lewıs ameliyatı.

3. Transhiatal özofajektomi.

4. Radikal en-block özofagogastrektomi.

5. Üç saha lenfadenektomi.

6. Palyatif girişimler.

Transtorasik veya transhiatal olarak yapılmış özofajektomi sonuçlarını karşılaştıran meta-analizde, 5 yıllık sağkalım yönünden herhangi bir fark görülmemiştir. Rezektabl tümörlü hastalarda medyan sağ kalım yaklaşık 11 aydır. 3 yıllık sağkalım

%6-35’dir.

En sık görülen komplikasyonlar pulmoner ve kardiak sorunlardır. Ayrıca anastomaz kaçağıda sık görülür. Özofagus kanseri cerrahisinde mortalite %2–10 arasındadır. Perioperatif mortalite %17’dir.

Radyoterapi

Radyoterapi özofagus kanserlerinin çeşitli evrelerinde kullanılan bir tedavi şeklidir. Bu tedavi primer tedavi yöntemi (yalnız RT veya KRT), kombine tedavi modalitesi (pre-op, post-op RT), adjuvan tedavi yöntemi (post-op adjuvan RT veya KRT) ve palyatif RT şeklinde uygulanır.

Cerrahi uygulanamayanlarda veya cerrahi sonrası gelişen nükslerde eş zamanlı

olarak KRT uygulanır.

Radyoterapi teknik olarak konformal RT veya konvansiyonel RT uygulanabilir.

Radyoterapi uygulanacak hasta supin pozisyonunda sabitlenir. Gerekirse bunun için yardımcı enstrümanlar kullanılır.

Önerilen RT dozu 1.8 Gray/fraksiyondan total 50.4 Gray’dir. Dikkat edilmesi gerekenler; spinal kordun 45 Gray’den fazla, her iki akciğer volümünün %70’nin 20 Gray’den fazla ve kalp volümünün %50’sinin 25 Gray’den fazla doz almasının önlemesidir.

Kaynak; www.zehirlenme.blogspot.com

Ozofagus Tedavisi

Özofagus Tedavisi

Özofagus kanseri tedavisi zor bir hastalıktır. Tedavi şeması başlıca küratif ve palyatif olarak ikiye ayrılır. Tedavi şeması belirlenirken, hastanın özellikleri (yaşlı, KPS’u düşük, kronik hastalığı olan ve kaşektik hastalarda morbidite ve mortalite yüksektir), kanserin patolojisi (ADK’un prognozu SCC’dan daha iyidir), evresi (erken evrede teşhis kür şansını artırmaktadır) ve lokalizasyonu (1/3 üst bölge yerleşimlilerde rezeksiyon şansı sınırlı iken, 1/3 alt bölge yerleşimlilerde rezeksiyon şansı yüksektir) başta olmak üzere birçok faktör değerlendirilir ve hastaya, tek-modalite tedavi, eş zamanlı tedavi veya palyatif tedavi seçeneklerinden biri uygulanır.

Ancak hastaların bir kısmı multi-modal tedaviyi tolere edememektedir. Uygun olarak seçilmiş hastalarda tek-modalite tedavi olarak ya sadece radyoterapi (RT) ya da cerrahi tercih edilmektedir.

Özofagus Tedavi Seçenekleri

Handbook of Evidence- based Radiation Oncology’nin tedavi seçeneği önerileri şöyledir:

Evre I-II-III (Rezektabl): Cerrahi (Cerrahi sınır yakın veya pozitifse + RT)

Neoadjuvan Kemoradyoterapi (KRT) + Cerrahi

(T2NOMO olgularda Perinodal İnvazyon (PNİ) (+), Lenfovasküler İnvazyon (LVİ) (+)

veya yaş<40 ise, neoadjuvan KRT eklenebilir.)

Definitif KRT (Servikal özofagus kanserinde tercih edilir.)

Evre I-II-III (İnoperabl): Definitif KRT

Evre IV: Definitif KRT, sadece RT, Kemoterapi (KT), en iyi bakım seçeneklerinden herhangi birisi uygulanabilir.

Ozofagus Kanseri Tanisi

Özofagus Kanseri Tanısı

Özofagus kanserinin klinik belirtisi spesifik değildir ve muayene bulguları pratik olarak yoktur. Bu nedenle tanısı yardımcı inceleme yöntemleri ile konur.

Özofagus kanserinde başlıca uygulanacak işlemler;

1. Hikâye ve fizik muayene

2. Akciğer grafisi, tam kan sayımı, detaylı biyokimya

3. Çift kontrastlı özofagogram

4. Biyopsi

5. Toraks ve üst batın BT veya MRG, 18FDG-PET

6. Endoskopik ultrason (EUS)

Baryumlu özofagus grafisi: Ağız yoluyla baryum verilerek uygulanır. Lezyonun yeri, uzunluğu, anatomik yerleşimi ve ayrıca mide hakkında bilgi verir. En sık rastlanan SCC polipoid, ülseratif, infiltratif ve yüzeyel yayılımlı olmak üzere farklı görünümde ortaya çıkabilir. Ayrıca bu grafi ile lümendeki darlık veya striktürün derecesi ve varsa fistülleri gösterebiliriz.

Endoskopi: Vazgeçilmez bir tanı aracıdır. Endoskopide erozyon, ödemli ve kızarık bir alan, polip ya da mukozadan hafif kabarık bir kitle şeklinde görüntü verir. Ayrıca boyama tekniği de kullanılabilir. Lugol solüsyonu ile normal mukoza siyah-kahverengi bir görünüm alırken malign bölge boya tutmaz. Böylece tümörü tespit etme şansını artırır. İnfiltre eden tümörler özofagus duvarını sirküler şekilde tutar ve lümeni tama

yakın daraltır.

Endoskopik yolla hücre sitolojisi yapılarak tanı oranı %100’lere ulaşır.

Endoskopi aynı zamanda bazı inoperabl vakalarda palyasyon sağlamak amacıyla da kullanılmaktadır. Tümör dilatasyonu, tümörün lazerle veya bipolar elektrik akımı ile nekroze edilmesi, tümör içine stent yerleştirilmesi palyatif endoskopik girişimleri oluşturur.

Endoskopik Ultrasonografi (EUS): Tümörün özofagus duvarı ve komşu organlarla ilişkisini, lenf bezi metastazlarını belirlemede BT’den üstündür. Ayrıca lenf bezlerinin biçimi, kenar yapısı ve iç ekosu hakkında bilgi verir. Lezyonun invazyon derinliği, çevre organ ve lenf nodu tutulumu değerlendirilmesi yapılarak gerekirse biyopsi alınabilir. Böylece güvenilir doğrulukta TNM evrelemesinde kullanılmaktadır.

Bilgisayarlı Tomografi (BT): Özofagus kanserinin lokal ve uzak yayılımının belirlenmesinde sık kullanılan bir tanı aracıdır.

Pozitron Emisyon Tomografisi (PET): Erken evre hastalığı, daha yapısal anormallikler oluşmadan gösterebilir. PET aynı zamanda anatomik olarak bozulmuş yapılarda malign hastalık varlığının ekarte edilmesine yardımcı olur. Hastaların yaklaşık %15’inde tedavi şemasını değiştirebildiği gösterilmiştir.

Bronkoskopi: Özofagus kanserlerinin büyük bir kısmı trakeaya veya bronşlara yayılım gösterir. Choi ve ark. yaptıkları çalışmada vakaların %34’ünde bu tür bir yayılım tesbit etmişlerdir.

Laparoskopi: Özofagus kanserlerinin karaciğer ve periton metastazlarının tespitinde laparoskopi önemli bir yer tutar. BT ve USG ile saptanamayan periton metastazları laparoskopi ile tespit edilmiştir.

Laparoskopik Ultrasonografi (LUS): Periton, diyafram, çölyak lenf nodları, karaciğer, gastrohepatik ligament ve mide duvarını değerlendirerek N1 ve M1 hastalığı tespit etmek için biyopsi yapılabilir.

Kaynak: www.zehirlenme.blogspot.com