Behçet Sendromu
Hulusi Behçet 1890 – 1949
BEHÇET SENDROMUNU tarif etmek suretiyle bütün tıp kitaplarına ismi geçen ve dünya tıp ünlüleri arasında sayılan Hulusi Behçet, 1890'da İstanbul'da doğdu. Milli Eğilim Müdürleri'nden Behçet Bey'in oğludur. Beyrut Fransız Okulu'nda, Beşiktaş Rüştiyesi'nde okumuş, Askeri Tıbbiye'den 1910'da yüzbaşı rütbesiyle mezun olmuştur.
Daha o zamanlar ilme karşı derin ilgisi ile dikkati çekmiştir. 1917'de Almanya'ya giderek, Berlin Tıp Fakültesi Dermatoloji Kliniği'nde çalışmış. 1923'te İstanbul Emrazı Zühreviye Hastanesi'ne Başhekim, 1924'te Gureba Hastanesi'ne Dermatoloji Şefi olmuştur.
1933'de Üniversite'nin kuruluşunda Tıp Fakültesi Dermatoloji Kürsüsü'ne geçti. 1939'da Ordinaryüslüğe seçildi.
FIulûsi Behçet kendisini dünyaya tanıtan buluşunu üç belirti altında toplamak suretiyle yayınladı. Bunlar: Ağızda aft. gözde iritis â I'hypopion ve cinsel organlarda eksülserasyon gösteren bir sendromu teşkil ediyordu. Bunun yanında erytema nodosum, akneiform tezahürler fronkl. pyodermi, artrit. orchid, myalji, baş ağrısı, ateş ve kırıklık gibi ek belirtiler de mevcuttu.
Bu yayın üzerine, bütün dünya ilim adamları bu sendromu 'Behçet Sendromu" ismi altında anlamaya başladılar. Bu suretle Hulusi Behçet dünya tıp literatürüne adı geçen Türk hekimlerinden en meşhuru oldu. Hulusi Behçet'in buluşları bununla kalmamış, memleketimizde aıpa uyuzları ve incir derınalozlarmın husule geldiğini tıp alemine tanıtmıştır.
1935'le aktinotniçes'lerin had ekzemaya sebep olan türlerini ortaya koyarak Budapeşte dermatoloji Kongresi'nde tebliğ etti. Bu buluşundan dolayı kongrede madalya ile taltif edilmiştir.
Mütevazi ve tanı manasiyle bir ilim adamı olan Hulusi Behçet'i. Atatürk çok sever ve takdir ederdi. Atatürk, soyadı olarak ona Behçet ismini vermiştir.
Gureba hastanesinin bir köşesindeki Dermatoloji Kliniği'nde mahrumiyetler içinde çalışırken 1949'da vefat etti. Bu çalışkan ve sessiz bilgin ölümünden sonra maalesef memleketimizden çok. Avrupa tıp muhitinde, layık olduğu, hürmet ve minnettarlıkla anılmıştır.
Haşişomanide Demansiyel Tablo
Mazhar Osman Uzman 1884 – 1951
MEMLEKETİMİZDE GÜNLÜK konuşmalarda kendisinden en fazla bahsedilen hekim Mazhar Osman'dır. Denilebilir ki Mazhar Osman adını duymayan ve bilmeyen yoktur. Bunun böyle oluşu, kendisinin Türkiye'de ilk defa "delilerin" akıl hastası olarak telakki edilmesi lazım geldiğini halka öğretmiş olmasıdır.
Anadolu'nun muhtelif yerlerinden zincirlere bağlanarak Toptaşı Tımarhanesi'ne getirilen ve bir köşeye atılıp kendi hallerine bırakılan "delileri" bir hasta olarak karşısına alarak tedavi etmeye çalışırken ona herkes gülüyordu.
Mazhar Osman, o sıralarda birçok Avrupa memleketlerinde dahi yerleşmemiş böyle bir görüşü ve modern psikiyatriyi Türkiye'ye ilk defa sokmak suretiyle layık olduğu şöhrete erişen bir Türk hekimidir. Onu dünyadaki akıl hekimleri içinde de tanımayan yoktur. Haşişomaninin demans prekos tablosu husule getirdiğini ilk defa tıp alemine tanıtan odur. Yalnız yabancı dilde 200'den fazla makale ve kitap yayınlamışın-. Türkçe olarak medikal ve paramedikal konulardaki yazıları sayılamayacak derecede çoktur.
1884 yılında Trakya Savaşı'nda. Sofulu'da doğmuştur. Üsküdar
İdadisi'nden mezun olduktan sonra, evvela mühendis olmaya niyetli iken istemiye istemiye Tıbbiye'ye girmiştir. I904'de Askeri Tıbbi-ye'den mezun oldu. Bütün ideali nisaiyeci olmaktı. Fakat bu arzusuna da nail olamayarak dahiliyeye girdi. Bir ara Gülhane'de asabiye ve akliyeye merak ederek o branşa geçişi arkadaşları arasında bir zeka intiharı olarak karşılanmıştır. Daha sonra Almanya'ya gidip Kraepelin. Alzheimer ve Spielmeyer gibi hocaların yanında çalışmıştır. Türkiye'ye dönüşte Fransız Akliye Hastanesi Başhekimliği'ne getirildi. Nihayet 1927'de Mazhar Osman'ın, yıllarca rüyalarına giren akıl hastanesinin nüvesini teşkil etmek üzere Bakırköy'de eski bir süvari kışlası emrine verildi.
O tarihten sonra da ülkemizde modern psikiyatri anlamı yerleşmiş oluyordu.
Mazhar Osman büyük idealini gerçekleştirirken pek çok ilim adamı da yetiştirdi. Kendisine teklif edilen milletvekilliği ve bakanlık gibi makamları kabul etmeyerek doktorluğundan ve akıl hastalarına karşı olan bağlılığından ayrılmadı. Her sabah Cağaloğlu'ndaki evinden kalkarak Bakırköy'e gider, saat 07.30'ta kliniğinde vazifesine başlardı. Profesör vekilleri ve asistanlarından da aynı vazifeşinaslığı bekler, hatta onların kendisinin kliniğe gelişinden ne kadar evvel uyandıklarını kontrol için teker teker yataklarını yoklayarak sıcak veya soğuk olduğuna bakardı. Disiplin ve metodlu çalışma başlıca amacı idi.
Mazhar Osman 1950'den sonra hastalandı. Buna rağmen hiçbir ilmi toplantıyı kaçırmıyordu. Böylece hayatının son günlerine kadar kendini ilme vermiş bir insan olarak 30 Ağustos 1951'de İstanbul'da vefat etti. Oğlu Lahut Uzman Amerika'da çok ünlü bir ilim adamı idi. Mazhar Osman ismi el'an kendisi hayatta imiş gibi ağızdan ağıza dolaşmaktadır.
Pirquet Reaksiyonu
Clemens Pirquet 1874 – 1929
1907 YILINDA. Berlin Tıp Derneği toplantısında Von Pirquet tüberkülin deri reaksiyonunu keşfetmiş olduğunu açıklamıştır. Bu keşfi için çok fazla bir iddiada bulunmamasına rağmen bu sayede tüberkülozun klinik başlangıcının tespit edilebileceğini de ileri sürmüştür. Von Pirquet bu testin özellikle küçük çocuklarda, başlangıç halindeki tüberkülozu gösterebileceğini ve yaşlı kimselerle, büyükçe çocuklarda ancak hastalığın mevcut olup olmaması hususunda bir kriteryum olabileceğini bildirmiştir. Bu test sayesinde 15 yaşına gelmiş herkesin tüberküloz mikrobu ile enfekte olup olmadığı anlaşılır. Clemens Von Pirquet, Viyana civarında 1874 tarihinde doğmuştur. Ailesi Avusturya aristokrasisine mensup kimselerden oluşmuş olmakla beraber aslen Belçikalı'dırlar. Cizvitler yanında öğrenimine başlayan Pirquet papaz olmak niyetinde idi. Fakat kısa bir süre sonra niyetini değiştirdi ve Graz Üniversitesi'ne giderek tıp öğrenimini tamamladı. Yıllarca Profesör Escherich'in yanında Viyana Çocuk Hastanesi'nde asistanlık yaptı. 1908 yılında Sir William Oslcr'in tavsiyesi üzerine Baltimore Johns Hopkins Üniversitesi'ne Pediyatri Profesörü olarak intisap etti. Fakat Amerika'da ancak 18 ay kadar kaldı ve Breslau Çocuk Hastanesi profesörlüğüne geçti. 1911 yılında eski şefi Profesör Escherichün yerine Viyana'ya alandı ve ölünceye kadar bu görevde kaldı.
Von Pirquel çok çalışkan bir klinisyen olarak da tanınmaktadır. Özellikle 1914-1918 Savaşı ndan sonra Viyana'da çocuklarda çok fazla görülen skorbüt ve diğer beslenme yetersizliklerinden ileri gelen hastalıklarla mücadelesi kayda değer başarılarından biridir.
Von Pirquet uzun boylu yakışıklı bir insandı. Çocukları çok sever ve onların ruhundan çok iyi anlardı. Bu halini adeta hisseden çocuklar da kendisi ile dost olurlardı. Çok genç yasında ölümü ilim dünyası için acı bir kayıp olmuştur.
Brown - Sequard Sendromu, Brown Sequari Enjeksiyonu ve Hapı
Charles Edouard Brown – Sequard 1817 – 1894
FİZYOLOJİ'YE KATKİDA bulunan, endokrinolojinin de kurucusu olarak kabul edilen Fransız fizyolojist ve nörologu Brown Sequard, Amerikalı bir deniz kaptanı ile Fransız bir annenin oğludur (1817-1894). Brovvn Sequard adrenallerin (suprarcnal bezlerin), tiroid ve pankreasın salgılan ile karaciğer, dalak ve böbreklerden kana karışan salgılarını, tıpta ilk defa hormon olarak adlandıran bir bilgindir. Ayrıca testislen elde edilen ekstrelerin enjeksiyonunun yaşlıları gençleştireceğini ve senil demansta yararlı olacağını ileri sürmüştür. Fakat tıpta onun adını ebedileş-tiren tarif ettiği nörolojik sendromdur (Brown Sequard Sendromu). Bilindiği gibi bu sendrom vücudun bir yarısında felç (hemiparapleji), diğer yarısında duyu bozukluğu ile karakterize bir nörolojik sendrom olup. omur iliğin bir seviyesindeki lezyonuna bağlıdır.
Resimde belden aşağı siyah kısım motor ve vazomotor paralizi ile eklem ve kas duyusunun kaybolduğu bölgeyi; çizgili kısım ise analjezi, termoanestezi ile dokuma duyusunun kaybolduğu bölgeyi göstermektedir.
Bütün bu değerli ilmi katkılarına ek olarak antinevraljik bir hap da onun adı ile anılır. Bileşiminde Hyoscyamus ve conius ekstrcsi ve aconit yaprağı, eannaba Indica, Stramonium ve Belladon ekstresi bulunan bu hap yıllar boyu kullanılmıştır.
Postpartum Sepsis ve Asepsis
Ignas Semmelweis 1818 – 1865
VİYANA'DAKİ ALLGEMEİNE Krankenhaus'un doğum servisinde görülen puerperal fever (doğum sonrası ateşi) ya da postpartum sepsis olgularının, doğumhaneye otopsi salonundan gelen öğrencilerin neden olduğuna dikkat çeken Semmelweis. doğumhanede görevli doktor ve öğrencilerin koğuşa girmeden önce ellerini sabunlu su ile yıkamalarını ve sonra da ellerini klorlu kireç solüsyonuna sokmalarını ve bunu her muayeneden sonra tekrar etmelerini mecburi hale getirmiştir. Bu yöntemle postpartum sepsise bağlı ölüm oranlarının çok azaldığı görüldü. Ancak hastane başhekimi kişisel zıdlaşmalar sebebiyle Semmelvveis'i kınadı ve bu asepsi uygulamalarını kısıtladı. Semmelweis, ortaya altığı asepsi uygulama yöntemlerini Viyan Tıp Derneği nde bir tebliğle savunmaya kalkıştığında, tebliği şiddetli saldırılara maruz kaldı, ancak birkaç hekim bu tebliğde belirtilen yöntemleri desteklediyse de Semmelweis, Viyana'da kalamayacak kadar incinmişti ve Budapeşte'ye döndü ve orada uyguladığı metodlar postparlum ölüm oranlarında belirgin azalmalar sağladı.
Semmelweis, 1861 yılında "Die Aetiologıc der Begriff und die Prophylaxis des Kınderbettfieber" adı altında yayınladığı kitabı dahi dikkate alınmadı. Matla Virchow gibi bilim adamları bile onun fikirlerine karşı çıktı. Bu duruma çok üzülen, duygusal bir kişiliğe sahip Semmelweis depresyona girmiş ve bir akıl hastanesine yatmıştır 1865'de hayata gözlerini kapadı.
Kan Dolaşımı
William Harvey 1578 – 1657
WİLLİAM HARVEY'in kapalı bir sistem içinde devamlı kan dolaşımını kanıtlaması 17. yüzyılın en önemli başarısıdır. Doğal olarak onun bu bulgusuna Galen'in M.S. 2. yüzyılda kanın kalpten pompalandığını keşfi, Michael Servetus (15 11-1553) ve M. Realdo Colombo (1516-1554)'de benzer bir şekilde kanın akciğerlerden geçiş teorileri zemin hazırlamıştır. Ayrıca Andrea Cesalpino (1519-1603) küçük atar ve toplar damarlar arasında kapillerlerin yer aldığını, büyük atar ve toplar damarlar arasında bağlantılar olduğunu kanıtlaması da Harvey'in kan dolaşımı tarifinde yararlı olmuştur. Ayrıca, akciğerde kan dolaşımının varlığını ileri süren İbn-i Nafiz (1210-I280)'in bu konudaki katkılarını da unutmamak gerekir. Sonuçta kan dolaşımının bütün özelliğini anlatmayı başaran William Harvey'dir.
William Harvey. Cambridgc'dc öğrenimini tamamladıktan sonra Padua'ya giderek Fallop'un yetiştirdiği Aquapendente'nin öğrencisi olmuştur. Harvey 1602'de İngiltere'ye dönerek Londra'da tıp çalışmalarına devam etti, aynı zamanda Kral'ın (I. Charles)'in doktoru oldu. Harvey 1657'de vefat etmiştir.
Carrel – Dakin Solüsyonu
Henry Drysdale Dakin ve Ayı Yaşta Olan Alexis Carrel
CARREL-DAKIN solüsyonu ilk defa 1. Dünya Savaşı'nda kullanılmıştır. Dr. Dakin 21. Fransız Ordusu Hastanesi'ne Baş Kimyager olarak getirilmişti. Değişik antiseptiklerle yaptığı deneyler sonucunda borik asitle nötralize olmuş kiorine soda solüsyonu üzerine dikkati çekmiştir. Dakin'in orijinal solüsyonu savaş yaralarında kullanılacak şekilde Dr. Carrel tarafından modifiye edilmiştir. Müttefik ordularında infekte yaralara bu solüsyonun intermittanl irrigasyonu uygulanmış ve çok iyi sonuçlar alınmıştır.
Carrel-Dakin solüsyonu klorun germisid etkisine dayanır. Öyle kuvvetlidir ki sudaki stafilokok süspansiyonu 1/1000000 oranındaki hipoklorid solüsyonu ile iki saatle tamamen öldürülür.
Carrel-Dakin solüsyonu ile yara tedavisinin esası yaranın aseptik şartlarda eksizyonundan sonra kalın bir lastik boruya bağlı ince lastik borular vasıtasıyla solüsyonun bulunduğu bir rezervuardan iki saatte bir yaranın yıkanmasından ibarettir.
Tedavinin özelliği akıntının bakteriolojik muayenesidir. Bu bakte-riel kontrol, preparatta bakteri görülmeyinceye kadar devam ettirilir.
Henry Drysdale Dakin 12 Mart 1880'de Londra'da doğdu. Leeds, Hcidelberg ve Londra Üniversiteleri'nde çalışarak 1907'de doktor oldu. Hemen sonra Herler Tıbbi Kimya Laboratuarı'na direktör olarak Nevv York'a gitti ve orada kaldı.
Alexis Carrel 28 Haziran 1873'de Lion yakınında Sainle-Foy (Sent Foy)'da doğdu. 1900 tarihinde Liondan M.D. olarak mezun oldu ve aynı şehir hastanesinde bir müddet çalıştı. 1905'de Amerika'ya muhaceret ederek Nevv York Rockfeller Enstitüsü Tıbbi Araştırma Direktörü oldu.
Kan damarlarınınki araştırmaları ile dünyaca meşhur olarak [912'dc Nobel Tıp Ödülü'ıuı kazandı. Dr. Carrel dokuların vücut dışında besleyici bir sıvı içerisinde büyüyebileceğini (yaşatılabileceğini) bulmuş ve böyle dokuları birkaç yıl "kultive" (üretme)yi başarmıştır. Daha sonra bütün organların arlıfisyel olarak üretilebileceğim iddia etmiş ve bu konuyla ilgili kitabı meşhur "aviator" Colonel Lind-bergh'ın yardımı ile yayınlamıştır.
Carrel-Dakin tedavisi uzun zaman aldığından ayrıntılara çok dikkat icap ettirdiğinden son zamanlarda popülaritesini kaybetmiştir, fakat bazı özel olgularda kullanılabilir.
Radioaktivite Nedir, Marie Curie Kimdir
Marie Curie Hayatı (1867 – 1934)
POLONYALI OLAN Marie Sklodowska, Varşova'da dünyaya gelmiştir. 5 kardeşten en küçüğü idi. Babası fizik ve matematik hocası idi. Evini geçindirmek için büyük zorluklarla mücadele etmek zorunda kalıyordu. Marie 9 yaşında iken annesi öldü. Bu felaket küçük Marie'yi çok sarstı ve gelecekteki hayatında derin izler meydana getirdi.
Marie Curie Çalışmaları
17 yaşına geldiği sırada zengin bir çiftçinin yanına kahya kadın olarak girdi. Burada kaldığı 5 yıllık süre içinde boş zamanlarında çok sevdiği ve babasından tevarüs etmiş olduğu bir merakla ilmi eserler okudu. Bu çalışma sırasında kazandığı para ile okumak üzere Paris'in yolunu tuttu. Bu şehirde büyük bir sefaletle karşı karşıya kaldı. Günlerinin ekserisi yarı aç ve ısınacak yakacak sağlamaktan aciz bir vaziyette geçiyordu. Gündüzleri üniversitede çalışıyor, geceleri de tavan arasındaki odasında büyük bir gayretle sınavlara hazırlanıyordu.
Bir süre sonra Pierre Curie ile karşılaştı. İkisinin de düşünceleri birbirine uyuyordu. Pierre. bu sırada bir fizik öğretmeni idi. 1895 yılında evlendiler ve bu tarihten sonra Marie kocasının laboratuarında çalışmaya başladı. Aralarında o kadar uyumlu bir anlaşma oluştu ki sonunda bunun mutlu sonuçlarından bütün dünya yararlandı.
Bu sıralarda Becquerel adında bir Fransız bilgini uranyum madeni tuzlarının bazı ışınlar yaydığını keşfetmişti. Curie'lcr bu konu ile ilgilendiler. Bir miktar uranyum elde ettikten sonra oldukça basit bir binada kurulmuş olan küçük laboratuarlarında çalışmaya başladılar. İki sene sonra iki yeni maden elementi yani radium ve poloniumu keşfettiler.
Poloniuma Madam Curie'nin memleketine izafetle bu ad verildi. Bu tarihten sonra Curie'ler şöhret ve mutluluğa erdiler. 1903 yılı No-bel Ödülü Becquererie beraber kendilerine verildi. Fakat şöhretlerinin zirvesinde bulundukları bir sırada feei bir kaza Madam Curie'yi hayat ve mesai arkadaşından ayırdı. Bir araba kazasına uğrayan Pierre Curie öldü. Madam Curie bu ağır felaketi hiçbir zaman unutamadı. Kocası ile başlamış oldukları çalışmalara kendini vererek avunmaya çalıştı ve bu çalışmalar ilim dünyasına yepyeni bir bakış açısı sundu. Paris Üniversitesi bir Radyum Enstitüsü'nü kurdu ve bu enstitünün araştırma kısmına Madam Curie'yi getirdi. Madam Curie bu vazifede ölümünden birkaç hafta evveline kadar kaldı.
1921 yılında Birleşik Amerika'yı ziyaret ederek Cumhurbaşkanı'nın hediye etliği 1 gr. radyumu aldı. Kendisine her yerden araştırmalarına kullanmak üzere maddi yardımlar yapılıyordu. Madame Curie 1934 yılında 66 yasında iken pernisiöz anemiden öldü. Radyum ışınları ile çok fazla meşgul olmasının ölümünü çabuklaştırdığı genellikle kabul edilen bir gerçektir.
Wilms Tümörü
Max Wilms 1867 – 1918
BİR AVUKATIN oğlu olan Max Wilms. Almanya'da Aachen'de dünyaya gelmiştir. Birçok fakültede ve bu arada Berlin Üniversitesinde tababet tahsil ettikten sonra 1890 yılında Bonn Üniversite-si'nden mezun olmuştur. Birkaç sene Kolonya Üniversitesinde patoloji asistanlığı yapmış ve özellikle çalışmasını mikst tümörlerin natürü üzerine yoğunlaştırmıştır. Patoloji alanında geniş bilgi sahibi olduktan sonra Leipzig cerrahi kliniğine giderek profesör Trendelenburg'un yanına girmiştir. Burada da patoloji çalışmalarına devam eden Wilms, neoplaz-malar hakkında 1899 yılında bir kitap yayınlamıştır. Bu suretle ortaya çıkan böbreğin mikst tümörlerine Wilms tümörleri denmiştir.
Trendelenburg'un kliniğinde gittikçe ilerleyerek iyi bir cerrahi hocası olmuş ve 19()4'de profesörlüğe atanmıştır. Almanya'da hocalar ve profesörler diğer ülkelerdeki eğitim sisteminin aksine olarak birçok üniversiteler değiştirirler. Bu yüzden üniversiteler değerli hocalarını muhafaza etme imkanını elde edemezler. Wilms de bu geleneğe sadık kalmış ve 1907 yılında Basle Üniversitesi'nde cerrahi profesörlüğüne geçtikten sonra 1910'da Heidelberg'e nakletmiş ve burada cerrahi kürsüsünü 1918 yılında ölünceye kadar muhafaza etmiştir.
Profesör Wilms cerrahi konularında iyi bir yazar olarak da ün kazanmıştır. Cerrahiye ait bir kitabı 5 lisana tercüme edilmiştir. Fakat adının tıp tarihine şerefle geçiren araştırmaları tümör patolojisine ait olanlardır.
Wasserman Reaksiyonu
August Von Wasserman 1856 – 1925
TIBBA HİZMET etmiş birçok hekimlerin adları ya keşfettikleri bir hastalık veya bir hastalığa ait bir belirtinin tarifi veya hastalıkları teşhis etme bakımından değerli olan bir testin buluşu ile tıp tarihine geçmiştir. Wassermann bunlardan biri olmakla beraber tıbba bambaşka bir hizmette de bulunmuştur. O da gayet kısa ifadelerle çok geniş anlamda anlaşılabilecek deyimlerin icadıdır. Bugün W.R. pozitif deyimi ile çok önemli bir patolojik durumu kolayca ifade etmekteyiz.
Sifilis (firengi)'nin sero-diagnosu olan Wassermann reaksiyonu. Wassermann ve yardımcıları Niesscr ve Brück tarafından 1906 yılında keşfedilmiştir. Bu buluş 1903 yılında Metchnikoff ve Roux nun sifilisin maymunlara aşılanabileceğim göstermelerinden ve Schaudinn ve Hofman'ın da 1905 yılında Sifilisin amili olan spiroketa pallidayı keşfinden sonra mümkün olmuştur.
Wassermann'm buluşu Belçikalı iki bakteriolog olan Bordet ve Gengou'nun kompleman fiksasyonu fenomenine dayanır.
Kompleman fiksasyonu şu prensibe dayanır: Yabancı organik cisimler örneğin hastalık amilleri, kanda bazı karşı cisimlerin, antikorların oluşumuna sebebiyet verir. Bu antikorlar vücuda giren mikroplarla mücadele edecek unsurlardır. Bordet ve Gcngou kan serumundaki bu antikorları saptamak için bir test düşünmüşlerdir. Wassermann da şifilitık maymunlarda bu antikorları saptamıştır. Bu test kısa zamanda insanlardaki sifilisi saplamak amacı ile uygulama alanı bulmuştur. Bu suretle hem bir teşhis metodu elde edilmiş ve hem de hastalığın kontrolü da imkan dahiline girmiştir.
Vv'assermann reaksiyonunun meydana geliş tarzı henüz tam anlamı ile aydınlanmamışım Bununla beraber testin ifade ettiği sonuç çok büyük bir değer taşımaktadır.
Wassermann 1866 yılında Bawera'da Bamberg şehrinde dünyaya gelmiş ve 1925 yılında Berlin'de ölmüştür. Tüberküloz basilinin kaşifi olan Robert Koch'un öğrencisi idi. Robert Koch'un başında bulunduğu İnfeksiyöz Hastalıkları Enstitüsü'nde yıllarca Koch'la beraber çalışmıştı. 1907 yılında Berlin Üniversitesi Terapötikler ve Serum araştırmaları kısmının başına geçmiş ve 1913 yılında da Tecrübi Tera-pötik Kaiser Wilhelm Enstitüsü'nün direktörlüğüne atanmıştır. Bu çalışmaları sırasında Wassermann, difterinin antitoksinle tedavisi, tifo, kolera ve tetanosun aşı tedavisi konularında da çalışmıştır. Yaşamının son yıllarını tüberküloz konusundaki araştırmaları ile geçiren bilgin bu arada kanserin sero-diagnozu için de tetkiklerde bulunmuştur.
Moynihan Belirtisi
Lord Moynihan 1865 – 1936
BERKELY GEORGE Andrew Moynihan 1865 yılında Malta Adası'nda doğmuştur. Babası, Viktorya nişanını kazanmış, kahraman bir asker Andrew Moynihan'dır. Berkely henüz bir yaşında iken babası öldü ve annesinin ailesinin bulunduğu Lceds'e götürüldü. İlk öğrenimini büyük bir başarı ile tamamladı ve ailevi geleneğe uyarak orduya ve bahriyeye intisap etmeyi düşündü. Fakat bu düşüncesinden hemen vazgeçerek hekim olmaya karar verdi. Leeds o devirde, hatta bugün bile, en meşhur cerrahi merkezlerden biri idi. Moynihan öğrenim hayatında hep önde giden bir öğrenci olmuştur. 1887 yılında mezun olduktan 3 yıl sonra 1890 yılında F.R.C.S. unvanını almış ve M.S. yani ilmi brövesini almak için girdiği sınavda da altın bir madalya kazanmıştır. Leeds Hastanesrnin ilk defa gezici ve ziyaretçi cerrahlığını yapmış ve 1896 yılında da cerrahi şefliğine atanmıştır.
Cerrahi alanındaki bu ilk çalışma yılları sırasında Moynihan, o zamanın en büyük karın cerralarından bin olan Mayo Robson ile tanışmıştır. Bu tanışma birlikte bir çalışmayı gerçekleştinniş ve Moyni-han'ın yetişmesinde büyük bir amil olmuştur.
Hocasının nezareti altında Moynihan, mide. barsak, pankreas, safra yolları hastalıklarında çok dikkatli bir müşahede yeteneği elde etmiş ve hatta bu organların ameliyat tekniklerinde yenilikler yapmaya başlamıştır. 1901 yılında Mayo Robson'la birlikte hazırlamış olduğu "Mide Hastalıkları" adlı kitabı yayınlanmıştır.
Moynihan'm gittikçe artan deneyimi karın cerrahisi alanında çeşitli yenilikler yapmasına imkan Moynihan forsepsi vermiştir. 1904 yılında yayınlamış olduğu "Karın Cerrahisi" adlı kitabı ile şöhreti uluslararası yaygınlaşmıştır. 1904 yılında Moynihan ilk defa olarak "açlık ağrısından bahsetmiş ve yemeklerden bir-iki saat sonra zuhur edip herhangi bir şey yedikten sonra geçen doudenal ülser ağrısını tarif etmiştir.
Moynihan olağanüstü bir cerrahi tekniğe sahipti. Soğukkanlı, gayet hassas ve sonucu iyi ameliyatlar onun için alelade işler mahiyetinde idi. Aseptik tekniğe büyük bir önem verir ve dolayısıyla intraperitoneal organ ameliyatlarında dahi başarı oranı çok yüksek olurdu. Hiçbir cerrah yoktur ki tekniğini ilerletmek için Moynihan kadar titizlik göstermiş olsun. Ameliyat onun için bir sanat bir marifet mahiyetinde idi. Eki husustaki düşüncesini kendi ağzından dinlersek mesleki karakterini çok daha yakından tanımış oluruz. "Hiçbir sanal yoktur ki cerrahi kadar gerçek ustalığa ve maharete lüzum göstersin ve onun kadar güzel olsun."
Moynihan işle böyle bir cerrahi artisti idi. Bir gün Murphy gibi güç beğenen bir profesör, Moynihan'm ameliyat etmekte olduğu salonda hazır bulunmuş ve böyle bir ameliyat tekniğini hiçbir ülkede görmediğini ifade etmiştir. Başka bir gün diğer bir ecnebi cerrah Moynihan'ı ameliyat sırasında seyrettikten sonra "Siz İngilizler'in kanı bu kadar kıymetli mi ki bir damlasını bile akıtmaktan çekmiyorsunuz?" demiştir.
Cerrahı tekniğinde bir dev olan Moynihan teşhis ve fizyolojiye verdiği önemle de dikkat çeken bir hekim olmuşlar. Moynihan fizyojiye '"Yaşamanın Patolojisi'" adını vermekte idi.
Moynihaır la mukayese edilebilecek bir cerrah varsa o da Lord Lister'dir. Bu iki insanın hayatında birbirine benzer taraflar vardır. Moynihan devrim sayılabilecek herhangi bir buluş yapmamıştır. Fakat onun kadar da cerrahlığın ilerlemesine hizmet etmiş bir kimse az. bulunur. Örneğin bugün Moynihan belirlisi olarak tanınan hır semptom aslında ilk defa başka bir hekim tarafından tarif edilmiştir. Moynihan bu konu üzerinde çalışmış, geliştirmiş ve pratik tababete sokmuştur. Moynihan ameliyat edeceği hastalan hiç acele etmeden büyük bir dikkatle hazırlar ve esaslı bir gözetime tabi tutardı. Dinleyicilerini konuşmaları ile derhal etki allına alırdı. Lord Moynihan siyasetle de yakından ilgilenmiştir. Birçok yüksek devlet memuriyetlerinde bulunduğu gibi, Amerika Birleşik Devletleri Büyük Elçiliği. Sağlık Bakanlığı ve Serbest İrlanda Genel Valiliği gibi ödevlerde ifa etmiştir. Bu ödevlerden herhangi birinde kalıp yükselme olanağı her zaman kendisi için mevcut olmakla beraber hekimlik mesleğini tercih etmiştir.
Lordlar Kamarası'nda çok aktiv bir şekilde çalışmış ve Öthanazia "Yani ıztırap çeken hastaların hekim eliyle hayatlarına son verme" yi gayet hassas konularda söz söylemiştir. Lord Moynihan 1936 yılında Leeds'de ölmüştür. Karısı Lady Moynihan ise kendisinden ancak bir hafta evvel hayata gözlerini kapamış bulunuyordu.
Widal Testi
Ferdinand Widal 1862 – 1929
TİFONUN SEROLOJİK testini keşfetmiş olan Widal'ın ünü 1896 yılındaki bu çok önemli buluşu ile dünyaya yayılmıştır. Tifo teşhisinde kıymetli bir test olan bu usul, paratifo ve kolerada da aynı değeri taşır ve hastanın serumu ile bu hastalığı yapan mikroorganizmanın aglulinasyonuna dayanır. Tifo basillerinin taze kültüründen birkaç damla sulandırılmış hasta serumuna damlatılır. Şayet hastalık tifo ise, bu karışımın mikroskop altında tetkikinde basillerin hareketsiz bir hale geldiği ve küçük kitleler halinde bir araya toplandığı müşahede edilir.
Aglutinasyon testinin Widal tarafından tarif edildiği sırada Viyana-iı bir bakteriyolog olan Max Gruber'de İngiliz öğrencisi H.E. Dur-ham'la beraber aynı konu üzerinde durmuşlar ve onlar da 1896 yılında aglutinasyon olayından bahsetmişlerdir. Ancak bu işin şerefi Widal'e ait olmakla beraber özellikle Alman tıp literatüründe aglutinasyon testine "Gruber-Widal" reaksiyonu denmektedir.
Georges Ferdinand İsidore Widal, 1862 yılında doğmuştur. Tıp öğrenimini Paris'te yapmış ve ilk defa da yine bu şehirde çalışmaya başlamıştır. 1889'da tıp doktoru olmuş ve henüz 27 yaşında iken Puerpe-ral İnfeksiyon adlı kitabını yayınlamıştır. Bu sırada laboratuar çalışmalarına başlamış bulunuyordu. 1895 yılında Paris Tıp Fakültesi'nde profesörlüğüne getirilmiş ve burada kendisine uluslararası bir ün kazandıran testini keşfetmiştir.
Widal, ilmi çalışmaları ile beraber Paris'in en tanınmış hekimi haline de gelmiş ve Cochin hastanesine her zaman kalabalık bir öğrenci grubunun devam etmesine sebep olmuştur.
1929 yılında beyin kanamasından öldüğü zaman Widal arkasında şeref dolu bir hayat bırakmış cesedi Montmartre Mezarlığı'na defnedilmiştir.
Umblikal Hernide, Mayo Ameliyatı, Mayo’nun Böbrek İnsizyonu ve Makasları
Mayo Kardeşler
Dr. William James Mayo 1861 – 1939
Dr. Charles Horace Mayo 1865 - 1939
MAYO'LARIN VE Mayo Kliniği'nin hikayesi ta 1845'de William Worrall Mayo'nun İngiltere'den Amerika'ya göçü ile başlar. Baba Mayo önce New York'ta kimya öğrenimi yaptı sonra tıp öğrenimine başladı. 1854'de M.D. unvanını aldıktan sonra kuzeybatı ülkeleri kendisine Rochester, Minnesota'ya yerleşmesini teklif edinceye kadar birçok şehirlerde çalıştı. 1862'da Dr. Mayo'ya hükümet tarafından Sioux Kızıl-derilileri'nin ayaklanmasının bastırılması için kurulan birliklerde görev verdi. Mayo Kliniği'nin en büyük kazancı Sioux'ların başkanı olan "Kesik Buruır'un iskeletidir ki bu kemiklerden Mayo'nun oğullan osteoloji öğrenmişlerdir.
William Mayo. 1861 'de ve kardeşi Charles 1865'de doğdu. İki çocuk babalarına işlerinde yardım elliler. Bu sıralarda Charles, ameliyatlarda babasına yardım edebilmek için bisküi tenekeleri üzerine çıkardı. Çocuklar tıp öğrenimine başlamadan çok önce gerek pratik hekimlik, gerekse cerrahi alanında deneyim sahibi olmuşlardı. William 1883'de Minnesota Üniversitesi'n'den ve Charles Kuzeybatı Üniversitesinden 1885'de mezun olmuştur.
1883 Ağustosu'nda Rochesler üzerinden geçen bir siklon korkunç tahribat ve ölümlere sebep olmuş ve Dr. Mayo o sürede kurulan bir hastaneye atanmıştır.
I889'da Dr. Mayo 70 yaşında olduğu halde iki oğlu ile beraber 13 hasla ve 5 Roman Catholic Sisterho-od of St. Francis Okulu'ndan hemşire ile St. Mary Hastanesi'ni açtılar.
Bu, ünlü Mayo Kliniği'nin başlangıcıdır. Bugün bütün Rochester şehri tıp ile meşgul olmaktadır. Bulucular gençleri yetiştirmektedir. Tedavi ve araştırma elele bütün bilimsel yollarda yürüyerek hastalıklarla savaşmaktadır. Mayo Kliniği'nde doktor hâlâ kendi odasında hastasını muayene eder fakat elinin altında diagnostik için tüm yardımcı metodlara sahiptir. Bir dakikada yüzlerce uzmanın deneyimlerinden istifade edebilir.
Mayo kardeşler, kliniğin ruhu idi. Diğer taraftan bu geniş organizasyon adeta beşeri olmayan bir otomobil fabrikası gibi çalışır fakat beşeri elemanlarla muhafaza edilirdi. Dr. Charlie ve Dr. Will gerçek büyüklerde mevcut tavazuya sahip olan centilmenlerdi.
1917'de Mayo kardeşler çalışmalarının gelecekte de devamı için Mayo Enstitüsü'nü tıp öğrenimi ve araştırmaya bağışladılar.
Cerrahinin Mayo'lara en büyük borcu, arkalarında bıraktıkları prensip ve metodlardaki ideallerdir. Kuşkusuz her iki kardeş de gerek klinisyen, gerek cerrah olarak başta gelmekle idiler. W.J. Mayo'nun ismi cerrahi alanında daima duodenal ülser ameliyatı ile beraber gidecektir. Charles Mayo'nun ismi özellikle tiroid bezi ameliyatı ile anılacaktır. Her ikisi şirürji alanında yüzlerce makale yazdılar. Mayo'lar bütün şirürji branşlarında yenilikler yarattıkları gibi şirürjikal aletlerin bir çoğunu da mükemmelleştirdiler. Her ameliyat hemşiresi Mayo makasını yakinen tanır.
Mayo kardeşlerin en fevkalade taranan, birbirlerine sevgi ve saygı ile bağlı olarak tam bir armoni içerisinde bir tek insan gibi yaşamış ve çalışmış olmalarıdır. Ölümlerinde dahi birbirlerinden ayrılmamışlardır. İki kardeş de 1939'cia vefat ettiler.
Koplik Lekeleri
Henry Koplik 1859 – 1927
KOPLİK LEKELERİNE ait ilk tanımlama 1896 yılında New York'da yayınlanmış olan Archives of Pedialrics'de görülmüştür.
Dr. Koplik kızamığın prodromal belirtilerini tarif ettikten sonra yazısına şu şekilde devam etmektedir: "Ağız mukozasının iç kısmında birbirinden ayrı erupsiyonlar görürüz. Bunlar, küçük gayri muntazam, parlak kırmızı renkte lekelerdir. Bu lekelerin orta yerinde özellikle parlak gün ışığında görülebilen mavimtrak beyaz renkte noktacıklar vardır. İşte bu erupsiyonlar kızamık başlangıcı için kesin patognomonik mahiyettedir. Bunlar göründükten kısa bir müddet sonra deri erupsi-yonları da oluşur.
2 yıl sonra Dr. Koplik ikinci bir yayınında 16 olgu yayınlamış ve bunları hemen hepsinde "Benim lekelerim" diye isimlendirdiği lekelerin mevcudiyetini göstermiştir. Kızamık asırlardan beri bilinen bir hastalıktı. Fakat Koplik'e kadar hiçbir hekim ağız mukozasındaki lekelerden bunların teşhisteki değerinden bahsetmemişti. (Koplik Lekesi)
Koplik'in patognomonik bir belirti olduğunun kabul edilmesi için oldukça uzun bir zaman geçmiştir. Hatta kendi memleketinden önce diğer memleketlerde ilgi uyandırmıştır. Bugün kızamık tarihini (Koplik'ten önceki ve Koplik'ten sonraki devir) olarak ikiye ayırmak kabildir.
Henry Koplik, 1859 yılında New York'da doğmuştur. New York Koleji'nde ve Columbia Üniversitesi'nde okuduktan ve 1881'de tıp doktoru olduktan sonra, Berlin, Viyana ve Prag'da öğrenimine devam etmiştir. Mesleki hayatını tamamen çocuk hastalıklarını incelemekle geçirmiştir denilebilir. 25 yıl New York Mount Sinai Hastanesi çocuk servisinin şefliğini ifa etmiştir. Amerikan Pediatri Derneği'ni kurmuş ve bu derneğe başkanlık yapmıştır. 1889 yılında Good Samaritan Has-tanesi'nde ilk defa olarak steril sütü yapmış ve bunu çocuk gıdasına sokmuştur. Çocuk Hastalıkları adlı kitabı 1902 yılında yayınlanmış ve dört defa basılmıştır. 69 yaşında bulunduğu sırada kalp yetersizliğinden ölmüştür.
