Gaita İnkontinansı (dışkı tutamama) için Uygulanan Rehabilitasyonun Sınırları
Sfinkter kasının korunduğu rektal kanser ameliyatının ardından gaita inkontinansı için rehabilitasyon bazen önerilmektedir, ama bunun bazı hastalara yardımı olmuyor. Yeni bir araştırma bunun nedenini açıklamaya yardımcı oluyor.
Dışkı Kaçırma
Araştırmacılar, sfinkter kaslarının zarar görmediği rektal kanser ameliyatlarının ardından gaita inkontinansı sorunu yaşayan 88 kişiyi kas eğitimi, biyogeribildirim, sinir uyarımı ve pelvik duvar güçlendirme tekniklerini içeren bir rehabilitasyon programına aldı. Rehabilitasyon programının öncesinde ve sonrasında her birine anorektal manometri (sfinkter kasının gücünü farklı açılardan ölçen bir test) yapıldı ve inkontinans düzeyi 0 (dışkıyı tam tutabilme) ve 20 (her gün yaşamı etkileyecek biçimde gaita inkontinansı) arasında derecelendirildi.
Program tamamlandığında hastaların %58'inde yakınmalar geçmişti ya da gelişme görülmüştü. Öte yandan %42'sinde hiçbir düzelme görülmedi. Bu hastalar daha çok radyasyon tedavisi görmüş ya da anorektal manometri testinin pek çok bölümünde puanı düşük çıkmış olanlardı. Bu kişiler genellikle kanser tedavisi öncesinde pelvik organ sarkması olanlar ya da pelvis bölgesinden veya anüsten ameliyat olmuş olanlardı.
Radyoterapi aldıysanız, pelvik organ sarkmanız varsa veya pelvis bölgesi ya da anüs ameliyatı olmuşsanız rehabilitasyonun başarılı olma olasılığının az olduğunu bilmelisiniz. Rehabilitasyonun yararı az olacaksa, dışkı hacmini artırıcı ajanlar, sakral (kuyruksokumu) nöromodülasyon ya da sfinkteroplasti gibi etkili olma olasılığı daha yüksek diğer tedavilere zaman kaybetmeden geçebilirsiniz.
