İnocybe Fastigiata OUELET 1872 (Zehirli)
Mantarın Özelliği
Şapka tepesinden kenarlarına doğru oluk şeklinde çizgili, mantarın tepesi daima konik durumunu muafaza eder. (Şekil,3), Mantarın lamelleri yeşilimsi kahverengi ve serttir.
Morfolojik Özellikleri
Şapka: Genç mantarlarda ve gelişmiş mantarlarda şapka tepesi daima konik, gelişmiş olanlarda şapka şemsiye gibi açılır. Şapka tepesinden kenarlarına doğru oluklu ve lifî görünüş arzeder, kenarlarda yarılmalara sebep olur. Büyüklüğü 3-6 cm. çapındadır.
Lameller: Mantarın bütün gelişim devrelerinde serttir. Genç mantarlarda solgun sarı, sonra yeşilimsi sarıdan kahverengiye kadar değişebilir. Sap : Toprak içindeki diğer kısmına göre daha kalıncadır, şapkaya doğru incelir, sap lifî yapılı, toprağa yakın kısmı solgun sarımsı, şapkaya yaklaşınca kirli beyaz rengi alır. Büyüklüğü 6-8 cm. boyunda ve 0,5-1 cm. çapındadır. Etli kısmı: Az, sert ve beyaz renklidir. Mantarı parmaklar arasında ezerek koklarsak, toprak kokusu veya hamur kokusu hissedilir. Sporları; Geniş elips şeklinde ve üzeri noktalıdır. Büyüklüğü; 6,8 - 8,5 x 10,2 -12 mikrondur.
Yetiştirme Yeri Özellikleri
Mantar, kayın, meşe, çam ve köknar ormanlarında, Mayıs ayından kasım ayına kadar küçük gruplar meydana getirerek yetişir. Ayrıca park ve pahçelerde de görülür. Bizim memleketimizde ormanlardan açılan tarlalarda özellikle ekin tarlalarında yetiştiği görülmüştür.
Diğer Özellikleri
Halkımızın itibar etmediği bir mantardır, halkın severek yedikleri mantarlara da benzemez. 1972 yılı Mayıs ayında, Uşak ili ve çevresinde ölümlere sebep olmuştur. Mantarın içinde fazla miktarda muskarin ihtiva ettiği bilinir.
