Çocuk aç olduğunu hissetmeyebilir mi?
Yeni doğan bir bebek doğar doğmaz annesinin göğsünü arar. Bu arayış hem duygusal hem de fiziksel açlığın doyurulması arayışıdır. Açlık içgüdüsel bir duygudur. Aşırı koruyucu olan anne babalar bebeklerinin ya da çocuklarının aç olduklarını hissetmeyebilecekleri inancını taşırlar. Bu anlayışı taşıyan anne babalardan genellikle şöyle ifadeler duyarız: "Biz onu bıraksak günlerce aç dolaşabilir... Aç olduğunu hissetmiyor. Biz doyurmasak o hiç yemek yemek istemeyecek."
Sağlıklı bir çocuğun açlık duygusunu algılamaması diye bir şey söz konusu değildir. Anne baba çocuktan önce davranarak onu beslemek yoluna giderse, beslenmek, çocuk için kendisinin edilgen bir şekilde yer aldığı bir aktiviteye dönüşür. Anne babanın aktif, çocuğunsa edilgen bir şekilde yer aldığı bir beslenme ilişkisinde, çocuğun hem acıktığını hissetmesi hem de bu fiziksel ihtiyacını doyurmak için harekete geçmesi çok mümkün değildir. Çocuğun ihtiyaçlarını fark etmesi ve ihtiyaçlarına uygun davranışlarda bulunması onun büyüdüğünün, geliştiğinin de bir göstergesidir aynı zamanda.
Çocuğun gelişebilmesi için anne babanın ona fırsat vermesi, çocuğun inisiyatif almasına izin vermesi gerekir. Aksi halde çocuk sadece kendi ihtiyaçlarını fark edip dile getirme konusunda değil, inisiyatif almayı bilmediğinden başka konularda da sorumluluk almaktan kaçınır.
Eğer çocuğunuzun kilo boy dengesi sağlıklı düzeyde ise ve gelişiminde bir duraksama ya da gerilik söz konusu değil ise, çocuğunuzun beslenmesi konusunda kaygı duymanıza gerek yoktur. Anne babanın kaygılı tavırları her zaman için çocuk üzerinde olumsuz etki doğurur. Çocuğu tepkisel davranışlarda bulunmaya sevk eder.
Eğer çocuğunuzun aç olduğunu hissedeceğine ya da kendisini doyurmak üzere harekete geçeceğine inanmıyorsanız ve çocuğunuza zaman tanıyamıyorsanız, burada üzerinde durmanız gereken sizin kendi kaygılarınızdır. Bu ya genelde kaygılı bir yapıya sahip olduğunuzu ya da yaşamınızda enerjinizi yönlendirebileceğiniz başka uğraşlarınız olmadığını düşündürür. Nedeni ne olursa olsun öncelikle ebeveyn olarak sizin kaygılarınızla başa çıkmaya ihtiyacınız vardır. Bu süreçte çocuğunuzla olan ilişkinizi güçlendirmeniz, onunla nitelikli zaman geçirmeniz, çocuğunuzu özellikle duygusal olarak doyurduğunuzu hissetmeniz sizin en büyük yardımcınız olacaktır. Çocuğun yaşamında kurallara olduğu kadar belirli ölçülerde kendi haline bırakılmaya da ihtiyacı vardır. Eğer anne baba gerekli sabin gösterip bekleyebilirse muhakkak çocuk kendisini doyurmak üzere harekete geçecektir