Çocuğun beslenme alışkanlıklarının davranışları üzerinde bir etkisi var mıdır?
Çocuğun genel olarak davranışları nasıl onun beslenme alışkanlığını etkiliyorsa çocuğun beslenme alışkanlığı da genel olarak davranışlarını etkiler. Ancak beslenme alışkanlıklarının mı davranışları, davranışların mı beslenme alışkanlıklarını etkilediğini her zaman kesin olarak bilmek söz konusu olmayabilir. Kesin olan çocuğun davranışları üzerinde her ne kadar çocuğun doğuştan getirdiği kişik özellikleri etkili de olsa, çocuğun davranışları aile içi ilişkilerden çok etkilenir.
Yapı itibari ile hareketli olan bir çocuğun masa başındaki davranışları da hareketli olur. Bir an evvel bir şeyler yiyip masadan uzaklaşmak, aklındaki yeni eyleme doğru yönelmek ister. O nedenle de anne babanın beklediği miktar ve şekilde yemeğini yeme-yebilir. Bir başka çocuk da vardır ki genel olarak davranışları yavaştır. Hem yemeğe başlaması zaman alır hem de yemeğini bitirmesi. Anne baba hep çocuğuna ikinci lokmayı da yemesi gerektiğini hatırlatmak zorunda kalır. Genel olarak çocuğun davranışları yeme davranışlarını belirler.
Çocuğun beslenme alışkanlığı davranışları üzerinde şu bakımdan etkilidir. Eğer çocuk sağlıklı besleniyorsa daha enerji dolu, daha güçlü ve kendisi ile de daha barışık olur. Bu da onu olumlu davranışlarda bulunmaya yönlendirir. Beslenme problemi olan, yeterince beslenemeyen, beslense de sağlıklı beslenmeyen bir çocuğun davranışları huzursuzdur. Huzursuz olan çocuğun zihni açık olmaz. Sağlıklı beslenmeyen, kendi kendisini beslemesi teşvik edilmeyen, beslenme konusunda anne baba ile arasında hep bir çatışma yaşayan çocuklar çevre ile olan ilişkilerinde de sorun yaşayabilirler. Bu ileride onların akademik başarıları üzerinde de etkili olur.
Anne baba çocuk arasındaki iyi ilişkiden söz ettiğimizde aslında tıpkı eşler arasındaki ilişkinin vazgeçilmez bir unsuru olan uyumdan söz ederiz. Anne baba ve çocuk arasındaki uyum ve tarafların birbirlerinden beklentilerini bilmeleri onların yaşayacağı çatışmaları en aza indirir. Anne babaların gerek çocuklarının yeme davranışları olsun gerekse genel davranışları olsun hep çocuklarını tanıyarak hareket etmeleri gerekir ki çocuk olumlu davranışları benimseyip kabullenebilsin. Aksi halde anne babaların çocuklarından beklentileri çocuklarının bireysel özelliklerine uygun olmayabilir. Çocuk davranışlarını değiştirmek yerine anne babasına karşı olumsuz bir tutum içine girebilir. Anne babaların tüm bu dinamiklerin farkında bir şekilde hareket etmelerinde yarar vardır.
