Lupus Nefritin Klinik Özellikleri
ARA(Amerika Romatizma Cemiyeti)SLE için tanı kriterleri geliştirmiştir. Klinik bulgular tablo 2'de gösterilmiştir. Bunlardan herhangi 4 tanesine ilaveten,iki otoantikorun saptanması SLE tanısını koydurur. Bu iki otoantikor, pozitif ANA'ı ile birlikte;Pozitif LE hücresi, anti-ds DNA,anti-SM ya da yalancı pozitif VDRL'den herhangi birisi olmalıdır.
Lupus nefritindeki klinikopatolojik ilişkinin değerlendirilmesi renal morfolojideki değişiklikler hakkında bilgi edinme ancak percutan böbrek biopsl tekniğinin ilerlemesi ile olmuştur. Böbrek biopsileri hakkındaki ilk bilgiler Meuhreke ve ark. tarafından 1954-1957 yılları arasında yapılmıştır. Böbrek tutulumu SLE'lu hastaların yaklaşık %60-70'inde görülür. Ancak hastaların hemen hemen tümünde, biopsi materyallerinin IF ve İM incelemelerinde immuno-histolojik anormallikler vardır.Böbrek tutulumunun spektru-mu ve ağırlığı, hastadan hastaya değişebileceği için, prognostik ve terapotik açıdan asemptomatik olgularda son derece önemlidir.
SLE'lu bir hastada; ortaya çıkan idrar bulguları (proteinüri, hematüri, granüller ve/veya böbrek klerens bozuklukları gibi)immün fonksiyonlardaki bozulmalar ile birlikte ise (kompleman düzeyinde düşme; anti-DNA ve/veya artmış İK düzeyleri) bu kişi lupus nefriti kabul edilebilir.Ancak izole piyüri,proteinüri ya da klerens bozukluğu; enfeksiyon, hızlı ilerleyen glomerülonefrit (RPGN), ilaç nefrotoksisitesinden de kaynaklanabilir.
Böbrek biopsisi, lupus nefritini diğer nedenlerden ayırt etmekte de yardımcı olacaktır.
Bu hastalarda böbrek biopsisi yapmanın önemli Mr nedeni de tedaviyi saptamak ve prognozu belirlemektir. Biopsi sonuçları, en uygun tedaviyi seçmek konusunda yardımcı olacaktır, örneğin DPGN (Tip IV) kötü bir, prognoz^ taş imasına karşın, bu. tipteki bazı hastam lar pulse steroid ve sitotoksik ajanlarla tedaviye çok iyi yanıt verirler.0 halde böyle bir hastanın Tip IV nefrit olduğunu bilmek, bu şekildeki bir agresif tedavinin seçiminde hekime yol gösterici olacaktır.
Böbrek biopsisi; lezyonların akut olup olmadığını; hastalığın aktif yada inaktif devrelerini saptamak için de kullanabilir. Hücre proliferasyonu aktiviteyi; oysaki atrofi, fibrozis yada sclero-zis kronisiteyi düşündürür
