İskelet Sistemi Hastalıkları ve Kas Hastalıkları
Ankilozan Spondilit Nedir
Ankilozan Spondilit; omurga eklemlerinin kronik iltihabi bir hastalığı dır. Genelikle 15-30 yaşlarında ve daha çok erkeklerde görülür. Hastalığın nedeni tam olarak bilinmemekte, ancak ortaya çıkışında kalıtımsal özelliklerin etkili olduğu öne sürülmektedir.
Ankilozan Spondilit Hastalığı Belirtileri ve Bulgular
Omurga ve sakroiliyak eklemlerdeki ankilozlaşmaya bağlı olarak sırt, bel ve boyun hareketlerinde kısıtlılık özellikle de sabah sertliği,
Özellikle geceleri hissedilen sırt, bel ve kalça ağrısı,
Topuk eklemindeki tendon iltihabı (asil tendiniti) ve dikensi kemik çıkıntı (epin kalkanei) nedeni ile topuk ağrısı,
Stemumda darlık nedeni ile toraksın genişleyememesi ve buna
bağlı olarak zorlu solunum, göğüste sıkıntı hissi
Aort yetmezliği,
Göz bulguları (genellikle tek taraflı akut iritis)
Tanı
Omurga ve sakroiliyak röntgen filmlerinde eklem bozuklukları, an-
kilozlaşma, daralma, sertleşme,
Kan sedimentasyon hızında yükselme,
Serumda C-reaktif protein pozitifliği
Serumda HLA-B27 antijen pozitifliği,
Genellikle normokrom normositer anemi,
Serumda Romatoid Faktör negatifliği tanı koydurucu özelliklerdir.
Ankilozan Spondilit Tedavisi ve Hemşirelik Bakımı
1. İlaç Tedavisi
Salisilatlar (Örn; Aspirin)
Non-steroid Antienflamatuvar ilaçlar (örn; Endol)
Ankilozan Spondilit tedavisine özgü ilaçlar (D-Penicillamine)
2. Hareket Tedavisi
Bel, boyun, kolumna vertebralis bölgelerine aktif-pasif hareketler, Sternumun gelişmesi için düzenli solunum eksersizleri yaptırılır.
3.Cerrahi Tedavi
Omurgada ciddi boyutlarda ankilozlaşma varsa, ilerleyici fleksiyon postürünü (öne eğilme pozisyonu) düzeltmek için ortopedik cerrahi uygulanır. Bu amaçla;
Ortopedik korse ve sırt destekleri ile hastanın pozisyonu düzeltilmeye çalışılır.
Hastaya ilaçlar düzenli verilmelidir.
Hasta ilaçların yan etkilerinden (özellikle aspirin ve kortizonlar) korunmalıdır.
Hastanın rahat edebileceği oturma ve yatma pozisyonları (hastanın katılımını sağlayarak) düzenlenmelidir.
Hastaya aktif-pasif hareketlerde hem öğretici, hem yardımcı olarak düzenli bir egzersiz programı sürdürülmelidir. Hasta hastalığı konusunda, bilgilendirilmeli ve gerektiğinde psikolojik destek sağlanmalıdır.
