Şişmanlık ve Diyabet
Şişmanlık, insüline bağımlı olmayan diabet gelişimi için önemli bir risk faktörü oluşturur. Şişmanlık ve diabet arasında yakın bir ilişki vardır, insüline bağımlı olmayan diabetiklerin % 70 ile 80'ı şişmandır ve şişman kişilerin yaklaşık % 10'unda insüline bağımlı olmayan diabet gelişir.
Android şişmanlık (yüksek bir brakiyofasiyal adipo-müsküler oran ile birlikte, vücudun üst kısmında artmış yağ dağılımı) insüline bağımlı olmayan diabetle daha kuvvetli bir ilişkiye sahip görünmektedir. İnsüline bağımlı olmayan diabet gibi genetik bir yatkınlığa bağlıdır ve aşikar diabet başlangıcından önce insülin direnci ile ilgilidir. İnsüline bağımlı olmayan diabetten önce sıklıkla glükoz intoleransı gelişir. Başlıca nedeni, alınan glükozun glukojen şeklinde depolanma kapasitesindeki azalmadır. Bu depolanma defekti şişman kişilerde aşırı lipidlerle daha fazlalaşır.
Şişman bir diabetik sadece şişman olmaktan öte, ihtiyaçlarını karşılayacak kadar insülin salgılayamaz ve insülin salgılanması gecikmiştir. İnsülin salgılanmasında-ki bu bozukluk da dokuların insülin direnci ile ilgilidir.