Tricholoma Albobrunneum FRIES 1820 (Zehirli)
Mantarın Özelliği, Mantar İsimleri
Kolayca soyulan şapka derisi, kırmızı kahverenklidir. Şapka tepesinden kenarlara doğru lifi görünüştedir. Sapının üzerinde küçük kahverengi pullar görülüyor.
Morfolojik Özellikleri, Mantar Türü
Şapka: Genç mantarların topraktan çıkışları yarım küre şeklinde. Gelişme ilerleyince/şapka şemsiye gibi açılır ve üzeri dalgalı görünüm arzeder. Mantarın üstüne tepeden bakılınca lifi yapı ve ışınsal görünüştedir. Rengi, sarımsı kahverengiden kırmızımsı kahverengiye kadar değişir. Şapka üstüne el sürüldüğünde yapışkan bir madde ile örtülü olduğu görülür. Büyüklüğü: 5-10 cm. çapındadır. Lameller: Enleri, 8-10 mm. genişliğinde, yumuşak, keskin yuzlu ve sık dizilişlidir. Genç mantarlarda beyaz, gelişmiş olanlarda sarımsı, gri renge dönerler. Sap: Çoğunlukla eğri, toprak içindeki kısmı ince ve konik şeklinde, üzerinde beyaz mantar miselleri görülür. Sapın rengi, sandan kırmızımsı kahverengiye kadar değişir, fakat değişmeyen üzerinde küçük kahverenkli pullarıdır. Sapın içi dolu ve serttir. Büyüklüğü: 3-6 cm. boyunda ve 0,5-1,5 cm çapındadır' Etli kısmı: Yumuşak ve beyaz renklidir. Mantar kırılınca veya parmaklar arasında bir parçası ezilip koklanırsa açıkça un kokusu hissedilir. Mantarın küçük bir parçası ağıza alınıp çiğnenirse acı olduğu görülür. Sporları: Elips şeklinde, renksiz ve 6,8 x 5,1 mikron büyüklüğündedir.
Yetişme Yeri Özellikleri
Mantar, kumlu topraklarda yetişen, çam ormanları arasındaki açıklıklarda, az olarak Mayıs - Haziran aylarında, çoğunlukla Eylül ve Ekim aylarında yetişir.
Diğer Özellikleri
Mantarın acılığı pişirilmesiyle ortadan kalkmaz yerken hemen hissedilir (Fakat mantarı pişirirken içine acı biber konursa bu özelliğinden tanıma için faydalanılamaz). Mantar bu acılığına rağmen yenmişse; Kuvvetli ishal ve istifralara sebep olur, bu olaylar birkaç gün devam eder. Literatürlere göre bu mantardan ölenlere rastlanmamıştır.