Rhodophyllus Sinuatus SINGER 1941 (Zehirli)
Mantarın Özelliği, Mantarlar Bilgi, Mantarlar Çeşitleri
Genç mantarların renkleri, sarımsı kahverengi, gelişmiş olanlarda lammeller gül kırmızısı rengine döner. Mantarın bütün gelişim devrelerinde un kokusu ve un tadı duyulur.
Morfolojik Özellikleri
Şapka: Genç mantarlarda, şapka kenarları sapa doğru kıvrık, gelişmiş olanlarda şemsiye gibi açılır. Şapka derisi kolayca soyulabilir. Rengi, beyazdan açık kahverengiye kadar değişebilir. Şapka üstü ince ağ şeklinde lifî yapılı ipek parlaklığındadır. Büyüklüğü: 5 - 20 cm. çapındadır. Lameller: Genç mantarlarda beyaz, gelişmiş olanlarda et kırmızısından gül kırmızısına kadar değişir. Fakat gelişmiş mantarlarda 1,5 cm.'ye varan lamel genişliği onu diğer mantarlardan ayırır. Sap: Beyaz renkli, lifi yapılı ve parlak görünüştedir. Genç mantarlarda içi sünger şeklinde dolgu ihtiva eder. Gelişmiş mantarlarda sapın içi oyulur. Toprak içindeki kısmında daima eğrilik göze çarpar. Sap, 4-12 cm boyunda 2-3 cm. çapındadır. Fakat bazen sapın kalınlığı 6 cm. çapa ulaşabilir. Etli kısmı; Beyaz parlak, un kokusu yanında, Eczane'ye girince duyulan ilâç kokusu, bu mantarı parmaklar arasında ezince duyulur. Etli kısmı, ağıza alıp çiğneyince, tadının hoş olmadığı görülür. Sporları: Oldukça düzgün, beşgen veya altıgen şekilli, 8-10x7-8 mikron büyüklüğündedir.
Yetişme Yeri Özellikleri
Mayıs ayından ekim ayına kadar, milli topraklarda bazende karatopraklarda özellikle meşe ve kayın ormanları altında büyük çemberler meydana getirerek yetişir. Diğer orman ağaçları altında daha az görülür.
Diğer Özellikleri
Mantarın zehirliliği konusunda, bütün mantar araştırıcıları birleşmekte, fakat mantarın öldürücü zehri olmadığı da belirtilmekte, fazla miktarda yenirse kuvvetli ishal yaptığından bahsedilmektedir.
Yetiştiği yerde çok bol bulunması nedeniyle tehlikelidir, yukarıda belirtilen özellikleriyle mantarı tanımak en uygun olan yoludur.