Kirim Kongo Kanamali Atesi KKKA Nedir

Kene İle Bulasan Hastaliklar


Bu grupta Kırım kongo kanamalı ateşi, kene kökenli ansefalit, Kolorado kanamalı ateşi, Omsk kanamalı ateşi, Kyasanur orman hastalığı yer alır.


Kırım Kongo Kanamalı Ateşi (KKKA) Nedir


Etken: Bunyaviridae ailesine ait Nairovirus etkendir.


Vektör: Temel vektörü H. marginatum türü kenedir. I. ricinus, D. marginatus ve bazı Rhipicephalus türleri potansiyel olarak ikincil vektör olabilirler. Hastaların %11.5-53.0’ında kene ile ısırılma öyküsü bulunmaktadır.


Epidemiyoloji: Kene ile bulaşan hastalıklar arasında en geniş coğrafi dağılıma sahip olanıdır. KKKA tipik olarak kısmi çöl, bozkır gibi kurak yerleşim yerlerinde görülür.


Keneler doğada bu virüsün temel rezervuarı olarak kabul edilirler (87). Pek çok bölgede tavşan, yabani tavşan ve kirpi vektör için önemli konaktır. Büyük memeliler ise yüksek yoğunlukta virüsü taşıdıkları zaman enfeksiyonun döngüsünün korunmasında önemli rol aldıkları bilinir. H. marginatum türü keneler memelilerden olduğu gibi kuşlardan da beslenebilirler. Göçmen kuşlar enfekte kenelerin yayılmasında önemli rol oynarlar. En yüksek kene aktivasyonu, Avrupa’da nisan ve ekim arası aylarda, Güney Amerika’da ise ocak ve şubat aylarında ortaya çıkar.


Klinik, tanı ve tedavi: KKKA en şiddetli ve çabuk ilerleyen kanamalı ateşlerden biridir. Kuluçka süresi 2-9 gün arasındadır, ani başlangıçlı ateş ve myalji, baş ağrısı, baş dönmesi, gözlerde hassasiyet, fotofobi gibi özgün olmayan bulgularla seyreder (87, 89, 92). Gastrointestinal ve diğer kanamalar 3-7 gün içinde başlar, sıklıkla ciddi kan kaybı görülür. Hastanın kanı ve vücut salgıları ileri derecede bulaştırıcıdır. Tükürük, kan, mukoza, solunum yolu ile sağlık personeline ve hasta yakınlarına bulaşabilir. Ölüm oranı ortalama %15-25 arasındadır.


Laboratuar tanısı virüsün veya virüse yönelik antikorların kanda gösterilmesi esasına dayalıdır. Viremi genellikle hastalığın başlangıcından itibaren ilk dokuz günde, antikor yanıt ise yedinci günden itibaren gösterilebilir (90). PCR, rekombinant virüs N proteini kullanılarak yapılan ELISA ile virüs antijenleri gösterilir (89). KKKA virüs spesifik antikor yanıtı ise, kompleman fiksasyon testi, jel difüzyon testi, immunofluorescense ve ELISA ile gösterilebilir (89). Laboratuar testlerinde düşük trombosit sayısı ve yüksek/düşük lökosit sayısı ve yüksek karaciğer fonksiyon testleri gibi biyokimyasal testler de tanıda önemlidir


KKKH’nın tedavisinde yoğun destek tedavisi ve bir antiviral olan ribavirin verilmesi önemlidir. Ayrıca bazı olgularda kene ile bulaşan diğer hastalıklar yönünden doksisiklin verilmesi de önerilir (94). Korunmada, 1970 li yıllarda KKKA inaktif aşı, fare beyin kültüründe elde edilerek Rusya’da ve Bulgaristan’da insanlarda kullanılmış ve yüksek antikor yanıt alındığı bildirilmiştir (87). KKKA virüsü Gn ve Gc genlerini eksprese eden inaktif DNA aşısı yakın zamanda elde edilmiş, fakat hastalığın hayvan modeli geliştirilemediği için etkinliği gösterilememiştir (95). Aşı çalışmaları devam etmektedir


Hasta ile temas eden sağlık personelinin de 14 gün süre ile klinik ve laboratuar testleri ile izlenmesi önerilir


http://zehirlenme.blogspot.com

Sert Keneler Hakkinda Bilgiler

Sert Keneler Hakkında Bilgiler


Ixodidae ailesine ait kenelerden insanları tutanlar başlıca Dermacentor, Rhipicephalus ve Ixodes olmak üzere altı soyda toplanmaktadır


Dermacentor Soyu


Tüm dünyada yaygındır. Yaklaşık 30 türü kapsar. Başlıca Yeni Dünya’da bulunmakla birlikte Asya, Avrupa ve Afrika’da da bulunur. İki tür dışında tümü üç konaklı kenelerdir. Amerika’da yaşamı tehdit eden Kayalık Dağlar lekeli ateşinin vektörü olarak önemli türleri içerir.


Dermacentor andersoni “kayalık dağlar orman kenesi” olarak da bilinir. Kanada ve Amerika’da yaygındır. Kuşlarda ve sürüngenlerde bulunmaz, memelilerin çoğunda bulunur. İmmatür evreler sıklıkla kemirgenlerde bulunur. Erişkin keneler büyük memelilerden ve insandan kan emerler. Amerika’da Dermacentor andersoni Kayalık Dağlar lekeli ateşinin etkeni olan Rickettsia rickettsii’nin ve Kolorada kene ateşi virüsünün vektörüdür. Bu kene türünün dişileri kene felcine neden olabilirler.


Dermacentor variabilis “Amerikan köpek kenesi” olarak da bilinir. Amerika, Kanada ve Meksika’da yaygındır. İmmatür evreleri kemirgenlerde ve erişkin evreleri memelilerin çoğundan beslenirler. Amerika’da Kayalık Dağlar lekeli ateşi’nin etkeni olan Rickettsia rickettsii’nin vektörüdür. Bu kene türünün de dişileri kene felcine neden olabilirler (54). Tularemi vektörüdür. İnsanda daha çok baş ve boyun bölgesini tercih etmektedir


Dermacentor occidentalis türünün erişkinleri bazen insanı ısırırlar. Kayalık Dağlar lekeli ateşi, Kolorado kene ateşi, tularemi ve Q ateşi etkenlerinin vektörüdürler. Bu türün dişileri özellikle çiftlik hayvanlarında kene felcine neden olabilirler. Fakat insanlarda kene felcine neden oldukları bildirilmemiştir.


Dermacentor parumapertus insanları ısırdığı nadiren bildirilen türler arasındadır. Pastorella tularensis vektörü olabileceği gösterilmiştir. Kolorado kene ateşi için de rezervuar olarak görev yapar.


Dermacentor albipictus Amerika’da geyiklerde bulunur, “beyaz eğrelti otu kış kenesi” olarak da bilinir. İnsanları ısırdığı nadiren bildirilen türler arasındadır.


Dermacentor reticulatus Avrupa ve Asya’da yaygındır. Otlarda, çayırlarda, ormanlarda bulunabilir. Erişkinleri sığır, at, koyun, köpek gibi evcil memelilerde ve geyik, tilki, yabani tavşan, kirpi gibi vahşi hayvanlarda bulunur. İnsanları sık ısıran kenelerdendir. İmmatür formları kemirgenlerde, böcekçil hayvanlarda ve nadiren kuşlarda bulunur. İnsanlarda kene kökenli ensefalit, Akdeniz lekeli ateşi, tularemi, Omsk kanamalı ateşi etkenlerinin vektörüdür. İnsanlar avcılık yaparken veya farelere tuzak kurarken ısırılırlar.


Dermacentor marginatus Almanya, İsviçre, Fransa, İtalya, İspanya, Doğu ve Orta Asya’da bulunur. İmmatur evreleri tavşanlarda ve küçük memelilerde, bıldırcın gibi yerde yuvalanan kuşlarda, erişkinleri koyun, sığır, köpek, kirpide bulunur. İnsandan da beslenir. Q ateşi, kene kökenli ansefalit virüsü vektörüdür, Omsk kanamalı ateşi’nın geçişinde ikincil olarak önemlidir.


Dermacentor nuttalli Orta Asya’da, Sovyetler Birliği ve Çin’de yüksek çayırlarda bulunur, ormanlarda ve nehir kıyılarında, dağlık ağaçlı yerleşim yerlerinde bulunmaz. Rickettsia sibirica ve Francisella tularensis vektörlerindendir.


Rhipicephalus Soyu


Dünyada kozmopolitan dağılım gösterir. Türlerin çoğu Afrika’da az sayıda tür Palearctik bölgede bulunur. Öncede Boophilus soyu içinde bulunan beş tür dahil, yaklaşık 79 tür içerir.


Rhipicephalus evertsi evertsi kırmızı bacaklı kene” olarak da bilinir. Sığır koyun at ve keçilerde nadiren domuz, köpek ve vahşi otoburlarda bulunur. Afrika’nın tropik bölgelerinde en yaygın Rhipicephalus türüdür. Herhangi bir insan hastalığında vektör olarak bilinmemekle birlikte sığırlarda Borrelia theileri vektörü olarak önemli rol oynar.


Rhipicephalus sanguineus kahverengi köpek kenesi, köpek kulübesi kenesi” olarak da bilinir. Dünyada en yaygın kenelerdendir. Tüm dünyada köpeklerde yaygın olarak bulunmakla birlikte pek çok evcil ve vahşi hayvanda bulunabilir ve insanı ısıran keneler arasındadır. Soğuk iklimlerde tüm evrim dönemlerini bina içerisinde tamamlayabilen nadir kene türlerindendir. Enfeste evlerin duvarlarında hatta halı ve mobilyalarında bulunabilir.


http://zehirlenme.blogspot.com

Yumusak Kene Cesitleri

Yumusak Kene Cesitleri


Yumuşak keneler Argas, Ornithoros, Otobius olmak üzere üç soydan oluşur.


Argas Soyu


Dağılımı kozmopolittir. Bu soya ait 60’ın üzerinde tür bulunmaktadır. Bunların başlıca konakları kuşlar ve yarasalardır.


Argas persicus dünyanın pek çok bölgesinde bulunur. Orta Asya’dan köken aldığı ve bu bölgede kümes hayvanlarının paraziti olduğu düşünülmektedir. Bu kene türünün insanları ısırdığı bildirilmektedir.


Argas monolakensis insanlarda bulunabilen önemli bir yumuşak kenedir. Mono Lake virüsü vektörüdür. Kalifornia ve Amerika’da bulunduğu bildirilmiştir.


Argas moreli ve Argas neghmei Peru ve Şili’de tavuk besleyen insanlarda bir kene türüdür.


Argas reflexus Avrupa’da güvercin eradikasyonu yapılan binalarda yaşayan insanlarda bulunmuştur. Bu kene türü ile anaflaksik şok bildirilmiştir.


Argas polonicus Polonya ve Çekoslovakya’da güvercinlerde bulunur. İnsanı ısırdığı bildirilen kene türleri arasındadır


Argas vulgaris Çekoslovakya’dan bildirilmiştir.


Argas vespertilionis yarasaların parazitidir. Portekiz’de, İngiltere’de, İsviçre’de bulunduğu bildirilmiştir. İnsanlara karşı agresif bir kene türüdür.


Argas cucumerinus ısırılması ile haftalarca süren kaşıntı tanımlanmaktadır.


Ornithodoros Soyu


Dünyada geniş bir coğrafik dağılımı vardır. Bu soya ait yaklaşık 115 tür bulunmaktadır. Bu 115 türden 22 türün insanı ısırdığı ve bunlardan 12 türün insanı sıklıkla tuttuğu bildirilmektedir. Başlıca yarasalar dahil memelilerden beslenir. Başlıca dönek ateş etkeni Borrelia türlerinin vektörüdürler. Ornithodoros soyuna ait keneler çoğunlukla konaklarının yuvalarında yaşarlar. İnsanlar hayvan yuvalarının olduğu yerlere girdiklerinde kenelerle karşılaşırlar.


Ornithodoros moubata “gözsüz zehirli kene” olarak da bilinir. Güney Afrika’da kurak bölgelerde bulunur. Afrika’da dönek ateş etkeni olan Borrelia duttoni’nin bilinen tek vektörüdür.


Ornithodoros boliviensis ve Ornithodoros kelleyi sıklıkla yarasalarda parazitlenirler ve insanları sadece mağaralarda ve yarasa bulunan yerlerde ısırırlar.


Ornithodoros hermsi Amerika, Kolombiya, Kanada’da bulunur. Dönek ateş etkeni olan Borrelia hermsii’in vektörüdürler. Başlıca konakları sincaplar ve diğer kemirgenlerdir. Bu kemirgenlerin barınakları olan eski binalar ortadan kaldırıldığında insanlardan beslendiği bildirilmiştir.


Ornithodoros coriaceus Pasifik kıyıları, Amerika ve Meksika’da bulunur. Isırması ağrılı olduğu için korkulan bir kene türüdür (2). Sığırlarda düşüklere neden olan Borrelia coriaciae’nın vektörüdür.


Ornithodoros hermsi Kuzey Batı Amerika’da kene kökenli ateş etkeni Borrelia hermsi’nin vektörüdür. Başlıca konağı sincap ve farelerdir. Ölü ağaç kavitelerinde, ağaç kulübelerde, insan konutlarında bulunabilir (40).


Ornithodoros talaje Orta ve Güney Amerika’da Borrelia talaje’nin vektörüdür. Paraguay’da bulunduğu bildirilmektedir (41).


Ornithodoros turicata TBE etkenlerinden Borrelia turicatae’nın vektörleri arasındadır Çiftlik evlerini ve ahırları enfeste ettiğinde insanların ısırılma riski artar.


Ornithodoros amblus Peru ve Şili’de insanları ısırdığı bildirilmiştir.


http://zehirlenme.blogspot.com