Kemik Doku Muhendisligi

Kemik Doku Mühendisliği
Kemik doku mühendisliği son yıllarda güncel olan biyolojik rekonstrüksiyonlar içinde değerlendirilebilecek yöntemdir. Kemik doku mühendisliği sentetik materyaller ile biyolojik materyalleri çeşitli kültür ortamlarında birleştirerek yeniden yapılanmayı ve kemik dokunun tamir edilmesini amaçlar. Kompozit greftler bu tekniklerle geliştirilerek özellikle kemik defektlerinin kapatılmasında kullanılmaktadır (153). Bu greftler otojen kemiğin etkinliğine yakındır. Doku mühendisliğinde temel amaç otojen greftlerin üç temel özelliği olan osteojenite, osteokondüktivite ve osteoindüktiviteyi bir araya getirmektir. Bu üç özelliği bir arada bulunduran kemik otojen grefttir.
Doku mühendisliği tarafından kullanılan kompozit greftlerden kollajen ve nonkollajen greftlerden oluşan demineralize kemik matriks (DBM) klinik uygulamalarda sık olarak kullanılmaktadır (155). Demineralize kemik matriksinde bulunan kollajenin osteokondüktif etkisi mevcuttur. Nonkollajenöz proteinler (Kemik morfojenik protein, trombosit büyüme faktör alfa ve fibroblast büyüme faktörü) ise pluripotent mezenkimal hücrelerin osteoblastik yolağa girmesini sağlayan uyarıları gönderir. Diğer bir deyişle osteoindüktif etki yapar. DBM’in osteojenik hücreler ile zenginleştirilip emilebilir bir matriks ile kullanılması kemik defektlerinin kapatılmasında kullanılmıştır. Bu matriks üzerindeki yapıların erken dönemde resorpsiyonunu ve uzaklaşmasını engeller. Bu taşıyıcı matriksler arasında hidroksiapatit kristalleri, trikalsiyum fosfat, poliortoester yer alır. Bu taşıyıcı-DBM-otogreft kompleksi ile yapılan deneysel uygulamalarda başarılı sonuçlar alınmaktadır