Vazojenik Sok Tedavisi

Vazojenik Şokta Tedavi ve Bakım

Septik Şok


Hastanın solunum durumu değerlendirilir;
Septik şokta hastanın solunum kasları etkileneceğinden hasta ye­terli solunum yapamaz. Bu nedenle hastaya derin soluk alma ve öksürük egzersizleri yaptırılır. Oksijen verilir. Gerekirse nazal veya orofarengeal tüp takılarak pozitif basınçlı ventilasyon istenebilir. Hemşire, hastanın solunum hızını, göğüs hareketlerini, solunum seslerini ve bronkospazm belirtilerini yakından izlemeli ve kaydet­melidir.

Derhal ipfüzyona başlanıp, damar yolu açık tutulur. Hastada volüm azalması vardır. Bu nedenle sıvı, kan veya plazma genişleticiler verilir. İlaç tedavisi;

Septik şoka neden olan etkene yönelik olarak antibiyotik tedavisi­ne başlanır. Bu amaçla ilk önce kan kültürü yapılması gerekir. Kül­tür sonucu gelinceye kadar geniş spektrumlu antibiyotik verilmelidir. Inotropik ilaçlardan Dopamine ve Dobutamine, kardiyak out-put'u (kalp dakika atım hacmi) ve hayati organlara giden kan akımını ar­tırması, kan basıncını düzenlemesi nedeniyle verilir. Steroidlerin, septik şokta kullanımı tartışmalıdır.

Steroid olmayan anti-enflamatuvar ilaçlar (NSAID), enfeksiyon alanını sınırlaması ve ateşi düşürmesi nedeniyle tercih edilir. Ateşi düşürmek için antipiretik ilaçlar verilir. Hemşire tüm ilaçları hekim istemine uygun olarak, zamanında, is­tenen dozda verir ve yan etkilerine karşı uyanık olur.

Hastanın vücut ısısı normal düzeyde tutulur; Septik şokun erken dönemlerinde vücut ısısı yüksektir. Hemşire sa­at başı rektal ateş takibi yapmalıdır. Hasta ılık ve kuru tutulmalıdır. Bu amaçla soğuk uygulama yapılır.

Hastaya uygun pozisyon verilir ve kesin yatak istirahatine alınır; Hastaya verilecek en uygun pozisyon sırtüstü düz pozisyondur. Hastanın durumu stabil olduktan sonra başı 35-45 derece yükselti­lebilir.

Hasta, oksijen kullanımını azaltmak için mutlak yatak istirahatine alınmalı, böylece enerji kullanımı önlenmelidir.

Hastanın hemodinamik ve laboratuvar bulguları izlenmelidir; Hastaya santral venöz basınç, pulmoner arter basınç ve intraarter-yel basınç kateterleri takılabilir. Hemşirenin bu ölçümleri dikkatli ve düzenli yapması gerekir. Ayrıca hemoglobin, hematokrit, koagülas-yon bulguları kontrol edilmelidir.

Hastanın aldığı çıkardığı sıvı miktarı izlenir; Bu amaçla foley kateter takılır ve saat başı çıkardığı idrar miktarı iz­lenir. İdrar miktarı 50 ml./saat'in altına düştüğünde hekime haber verilir.

Hastanın durumu ve yapılan tedaviler hakkında kendisine ve yakın larına bilgi verilir ve duygusal destek sağlanır.