Diyafrağmanın Diğer Hastalıkları
Kronik obstrüktif akciğer hastalıkları Özellikle amfızemde diyaf-rağmanın morfoloji ve fonksiyonunda anormallikler gelişir. Gerek istirahat inspirasyonunda, gerekse maksimal inspirasyonda diyafrağma hareketi azalmışdır. Diyafrağma aşağı durumda ve yassılaşmıştır. Diyafrağma hareketinde azalma, hastalığın derecesine paralel niteliktedir. Diyafrağma kası normalde maksimal kontraksiyonla 10 sm aşağı inebilir, ciddi amfızem vakalarında maksimal kontraksiyon çok azalır, 2,5 sm'in altına düşebilir.
Amfızem hastalığında bazan diyafrağmada birden fazla kubbe görünümü (poliarkus) gelişir. Poliarkus diyafrağma pnömotoraks'da da izlenebilir.
Pickwick sendromu Aşırı şişmanlarda diyafrağma aktivitesinde azalma gelişir. Bu anormallik diyafrağmanın fazla yağlı karında artmış bir dirence karşı hareket zorluğu ile ilgilidir. Aşırı şişmanlarda görülen Pickvvick sendro-munda solunum yetersizliğinin başlıca nedeni diyafrağma fonksiyonunun azalmasıdır. Pickvvick sendromunda solunum merkezinin C02 duyarlığı giderek azalır ve alveoler hipoventilasyon oluşur.
Hastalığın başlıca klinik belirtisi giderek artan hipoksemi, kanda C02 artması (respiratuvar asidoz), polisitemi ve aşırı uyumadır. Bu hastalar aşırı bir heyecan ( örneğin kumar), önemli bir sorumluluk (otomobili idare etmek) gibi uykuyu inhibe eden durumlarda bile uyurlar. Hipoksemi, hiperkarbi, pulmoner hipertansiyon gelişerek solunum ve kalp yetersizliğiyle komplike olur. Hastanın zayıflayarak normal ağırlığına dönmesiyle hastalık belirtileri kaybolur.
