Rett Sendromu ve Bozuklugu

Rett Bozukluğu ve Rett Sendromu

1965 yılında çocuk doktoru Andreas Rett, tedavilerini izlediği 22 kız çocuğunda 6 aylık normal bir gelişimden sonra gelişimin birden dur­duğunu ve hızla gerilediğini gözlemiş, daha sonra diğer özgül belirtile­ri ile birlikte bu bozukluğu Rett Sendromu olarak tanımlamıştır. Geli­şimin en az 5 ay, en geç 30 aylığa kadar normal olması, bu noktadan sonra her alanda şiddetli ve hızlı gerilemelerin olması, el burma, el ya­lama gibi Özgül yineleyici hareketlerin olması bozukluğun başlıca özel-, İlklerindendir. Rett bozukluğunun yaygın gelişimsel bozukluklar başlığı altında yer almasının nedeni hastalığın erken dönemlerinde başlayan sosyal ilişki kaybı ve şiddetle bozulan iletişim becerilerinden dolayıdır. Ancak diğer bilişsel ve motor işlevlerin yanı sıra sosyal ve dil işlevleri de bozulduğundan bu bozukluğun ilerleyici bir nörolojik bozukluk ola­rak ele alınması önerilmektedir. Bu nedenle Rett bozukluğu; özellikle kızlarda görülen, nedeni bilinemeyen, şiddetli nörogelişimsel bozul­ma, kafa çevresinin büyümemesi, el kullanımında bozukluk ve basma­kalıp davranışlar gibi hareket anormallikleri, düzensiz solunum, otistik davranış ve sara nöbetlerin olduğu nörolojik bir bozukluk olarak ta­nımlanmaktadır.