Özofagus Kanseri Tanısı
Özofagus kanserinin klinik belirtisi spesifik değildir ve muayene bulguları pratik olarak yoktur. Bu nedenle tanısı yardımcı inceleme yöntemleri ile konur.
Özofagus kanserinde başlıca uygulanacak işlemler;
1. Hikâye ve fizik muayene
2. Akciğer grafisi, tam kan sayımı, detaylı biyokimya
3. Çift kontrastlı özofagogram
4. Biyopsi
5. Toraks ve üst batın BT veya MRG, 18FDG-PET
6. Endoskopik ultrason (EUS)
Baryumlu özofagus grafisi: Ağız yoluyla baryum verilerek uygulanır. Lezyonun yeri, uzunluğu, anatomik yerleşimi ve ayrıca mide hakkında bilgi verir. En sık rastlanan SCC polipoid, ülseratif, infiltratif ve yüzeyel yayılımlı olmak üzere farklı görünümde ortaya çıkabilir. Ayrıca bu grafi ile lümendeki darlık veya striktürün derecesi ve varsa fistülleri gösterebiliriz.
Endoskopi: Vazgeçilmez bir tanı aracıdır. Endoskopide erozyon, ödemli ve kızarık bir alan, polip ya da mukozadan hafif kabarık bir kitle şeklinde görüntü verir. Ayrıca boyama tekniği de kullanılabilir. Lugol solüsyonu ile normal mukoza siyah-kahverengi bir görünüm alırken malign bölge boya tutmaz. Böylece tümörü tespit etme şansını artırır. İnfiltre eden tümörler özofagus duvarını sirküler şekilde tutar ve lümeni tama
yakın daraltır.
Endoskopik yolla hücre sitolojisi yapılarak tanı oranı %100’lere ulaşır.
Endoskopi aynı zamanda bazı inoperabl vakalarda palyasyon sağlamak amacıyla da kullanılmaktadır. Tümör dilatasyonu, tümörün lazerle veya bipolar elektrik akımı ile nekroze edilmesi, tümör içine stent yerleştirilmesi palyatif endoskopik girişimleri oluşturur.
Endoskopik Ultrasonografi (EUS): Tümörün özofagus duvarı ve komşu organlarla ilişkisini, lenf bezi metastazlarını belirlemede BT’den üstündür. Ayrıca lenf bezlerinin biçimi, kenar yapısı ve iç ekosu hakkında bilgi verir. Lezyonun invazyon derinliği, çevre organ ve lenf nodu tutulumu değerlendirilmesi yapılarak gerekirse biyopsi alınabilir. Böylece güvenilir doğrulukta TNM evrelemesinde kullanılmaktadır.
Bilgisayarlı Tomografi (BT): Özofagus kanserinin lokal ve uzak yayılımının belirlenmesinde sık kullanılan bir tanı aracıdır.
Pozitron Emisyon Tomografisi (PET): Erken evre hastalığı, daha yapısal anormallikler oluşmadan gösterebilir. PET aynı zamanda anatomik olarak bozulmuş yapılarda malign hastalık varlığının ekarte edilmesine yardımcı olur. Hastaların yaklaşık %15’inde tedavi şemasını değiştirebildiği gösterilmiştir.
Bronkoskopi: Özofagus kanserlerinin büyük bir kısmı trakeaya veya bronşlara yayılım gösterir. Choi ve ark. yaptıkları çalışmada vakaların %34’ünde bu tür bir yayılım tesbit etmişlerdir.
Laparoskopi: Özofagus kanserlerinin karaciğer ve periton metastazlarının tespitinde laparoskopi önemli bir yer tutar. BT ve USG ile saptanamayan periton metastazları laparoskopi ile tespit edilmiştir.
Laparoskopik Ultrasonografi (LUS): Periton, diyafram, çölyak lenf nodları, karaciğer, gastrohepatik ligament ve mide duvarını değerlendirerek N1 ve M1 hastalığı tespit etmek için biyopsi yapılabilir.
Kaynak: www.zehirlenme.blogspot.com
