Okul Oncesi Beslenme Cocuk Beslenmesi

Okul Öncesi Beslenme, Okul Öncesi Çocuk Beslenmesi

Okul Öncesi Çocuklarda Beslenme (1-5 yaş) Bu yaşlardaki çocukların besin gereksinmeleri:


Sabah: 1 bardak süt, 1-2 dilim ekmek, 1 adet yumurta, 1 yemek kaşığı pekmez veya bal, reçel, 1 adet domates veya portakal veya suları.
Öğle: Et, kuru baklagil yemeklerinin birinden, 1/2-2/3 porsiyon. Et, köfte ya da kebap şeklinde uygundur. Tavuk ve balık kemikleri ayrılarak verilir. Pilav makarna 1/2-1/3 porsiyon, yoğurt (ayran), salata, 1 dilim ekmek.
Akşam: Etli sebze yemeği 1/2-2/3 porsiyon, yoğurtlu pilav-makarna 1/2-2/3 porsiyon, meyve 1 adet, ekmek 1 dilim.
Çocuğu beslerken dikkat edilecek kurallar: Bu dönemde en önemli nokta, çocuğun iyi bir yemek yeme alışkanlığını kazanmış olmasıdır. Çocuk ilk duygusal bağlarını kendisini besleyenle kurmaktadır. Bu bakımdan ço­cuğun yemek yeme alışkanlığı kazanmasında büyüklerin tutumunun önemli yeri vardır. Herhangi bir hastalık olmadan çocuğun yemek yemede güçlük yaratmasının başta gelen nedenleri, o yaşın fizyolojik durumunun gerektirdiği kalori ve besin gereksinmelerinin ne kadar olduğunun, bilinememesi ve ço­cuğun seçme arzusuna yer verilmemiş olmasıdır. Çocuğun şiddetli olarak is­temediği yiyeceği vermekte ısrar etmek doğru değildir. Çocuklar seçmekte serbest bırakılırsa daha iyi bir yemek yeme alışkanlığı kazanabilmektedirler. Yemek yeme hususunda çocuk ile büyükler arasında meydana gelen an­laşmazlık, annelerin belli saatlerde ve fazla miktarda yiyecek vermedeki ıs­rarları yüzündendir. Yiyeceklerin mideyi bırakma süresi her çocukta aynı de­ğildir; bu bakımdan öğün aralarındaki süre her çocuk için aynı olamaz. Çocuğun gösterdiği açlık hissinin rehber olarak alınması daha doğru olur. Yine çocuğun alabileceğinden fazla yiyecek yemesi için zorlanması çocuğun tepkisine yol açar. Anneler, kendi çocuklarını başkaları ile kıyaslayarak az yediğini söylerler. Her çocuğun metabolizma hızı, vücut yapısı aynı ol­madığına göre, aynı miktar yiyecek alması da düşünülmemelidir. Yetersiz yedirme, çocuğu doyurmadığı gibi, zorlama da, yemek hususunda çocuğun acı hisler duymasına neden olabilir.

Çocuğun gereksinimi olan besin öğelerini karşılayacak yiyecek mik­tarları normalin altında veya üstünde olmayıp, yeterli ve mümkün olduğu kadar çeşitli olmalıdır. Yedirmede, çocuğun seçme arzusu ve kararları da gözönüne alınmalıdır. En iyi rehber, büyüme durumunun izlenmesidir. Bü­yümesi normal olan çocuklara yedikleri yeterlidir.