SCA KOMPLİKASYONLARI
Maternal Komplikasyonları
SCA geçiren kadınlardaki ana riskler; anestezi, puerperal enfeksiyon, şiddetli sepsis, mesane ve üreter yaralanmalan, daha fazla kan kaybı ve tromboembolik olaylardır (Scott ve ark. 1997 p 565; Cunningham FG ve ark. 2001 p 545; Berkman S 2004 p 65; Günalp ve Tuncer 2004 p 169). Hastalann %25-50'sinde bu sayılan komplikasyonlar gelişirken, maternal mortalite 1-2/1000 dir (Cunningham FG ve ark. 2001 p 545; Berkman S 2004 p 65). Her 100,000 doğumda maternal mortalite vajinal doğum için 3,6, tüm SCA 1ar için 21,8, acil SCA lar için 30, elektif SCA 1ar için 2,8'dir (Günalp ve Tuncer 2006 p 169).
En sık görülen komplikasyon %20-40 oranında görülen endometrittir ve uzamış travay, çok sayıda vajinal muayene ve erken membran ıütürüne maruz kalan hastalarda daha sık meydana gelir. Proflaktik antibiyotik kullanımıyla yan yanya azaltılabilir (Berkman S 2004 p 65; Günalp ve Tuncer 2006 p 169).
Üriner sistem enfeksiyonu ise sonda takılanlarda daha sık olmak üzere %2—16 oranında görülür (Berkman S 2004 p 65 ).
Maternal hipotansiyon ve buna bağlı uteroplasental perfüzyonda azalma supin pozisyonun iyi bilinen olumsuz etkileridir. KondÜksiyon anestezisi alt ekstremitede sempatik sinirler aracılığı ile olan vazokonstriksiyonu bloke ettiği için kardiak outputu azaltır. Bu durumda uterin kan akımının daha fazla azalmasına neden olabilir. Özellikle spinal anestezide hipotansiyon insidansı yüksektir. Epidural anestezinin majör dezavantajı ise operatif anestezinin başlaması için zaman gerekliliğidir; bu nedenle de çoğu acil durumda kolay uygulanamaz. Genel anestezi hızlı başlar, indüksiyon anestezisi süresince azalmış uteroplasental perfiizyon söz konusudur. Genel anestezinin en önemli komplikasyonlanndan biri gastrik muhtevanın aspirasyonu ile gelişen aspirasyon pnomonisi (Mendelson's sendromu) dir. Operasyondan önce tek başına veya H2 reseptör blokerleri ile birlikte partiküllü olmayan antiasitlerin kullanılması bu komplikasyonun azaltılmasında önemlidir (Günalp ve Tuncer 2006 p 170).
İnfeksiyon oram tüm vajinal doğumlar için tüm SCA doğumlara göre daha düşüktür. Planlı SCA plansız SCA ya göre daha düşük infeksiyon oranına sahiptir fakat infeksiyon oram vajinal doğumdan daha yüksek orandadır (NIH State-of-the-Science Conference 2006)
Yara enfeksiyonu da %2-l 5 , oranında, daha çok acil koşullarda SCA yapılan hastalarda görülür (Berkman S 2004 p 65).
SCA'da ortalama kan kaybı 1000 cc'dir. SCA, uzun iyileşme zamanı ve laserasyon ve kanama gibi ameliyat komplikasyonlannda bu oran, elektif SCA da %6, acil SCA' da %15 içermektedir (Hannah M 2004)
Bir kez SCA ile doğum yapanların uterustaki skar yerinde rüptür riskini artırdığı gerekçesiyle daha sonraki gebeliklerinde de SCA ile doğurtulmalan alışkanlığı yaygındır. Oysa son zamanlarda yapılan klinik uygulamalar, eski SCA lann %60-80'inin vajinal doğum yapabileceğini ortaya koymuştur. Burada önemli olan daha önce geçirilmiş olan SCA operasyonunun şeklidir. Uterusa yapılan klasik vertikal insizyon rüptür olasılığım artırdığı için (%4—7) vajinal doğum denenmemelidir (Berkman S 2004 p 65; Günalp ve Tuncer 2004 p 170). Oysa en sık kullanılan alt segment transvers insizyonlu (Kerr iıısizyonu) gebelerde vaginal doğumun sakıncası çok azdır, bunlarda rüptür riski % 1-2'dir. SCA operasyonu geçiren kadınların daha sonraki gebeliklerinde plasenta previa ve akreta riski artmıştır. Geçirilen SCA sayısı arttıkça bu iki komplikasyonun ortaya çıkma olasılığı da artmıştır. Plasenta previa saptanan bir eski SCA' nın da aynı zamanda akreta olma olasılığı en az %25'dir. Bu durum en az %50 olasılıkla histerektomiyle sonuçlanır ve kadımn fertilitesi sona erer (Berkman S 2004 p65).
SCA doğumun uzun dönem maternal komplikasyonlan şunlardır:
1. Uterustaki yararım gecikmiş nekrozundan kaynaklanan hemorajiler,
2. İntraabdominal adezyonlara bağlı barsak obstrüksüyonlan,
3. Uterus insizyonlannda endometriozis veya plasenta akreata gelişmesi,
4. Sonraki gebeliklerde SCA doğum yapılması gerekliliğidir (Scott ve ark 1997 p 565; Günalp ve Tuncer 2006 p 170)
The Ethics Committee of the Society of Obstetricians and Gynaecologists of Canada hazırladığı rapora göre SCA, sonraki gebeliklerde başlıca kanama risklerini arttırmaktadır. Plasenta previa için her 1000 canlı doğumdan 5,2 ve plasenta ayrılması her 1000 canlı doğumdan 11,5 dir (Hannah M 2004).
Diğer bir araştırmaya göre vajinal yoldan doğum yapan kadınlar SCA doğum yapanlar ile karşılaştırıldığında plasentanın ayrılma riskini her 1000 doğumda 13,7 arttırmaktadır. Her 1000 doğumda 6,9 plasenta previa riski vardır. Ayrıca plasenta akreta olma riskini de düşündürmektedir.
SCA oranının artmasına eşlik eden plasenta akreta insidansı da yükselmekte ve önceki SCA insizyon bölgesinin üzerine implantasyonu ile akretanın bulunmasını düşündürmektedir (Terhaar M 2005).
Elektif SCA'lar febril morbidite transfüzyon ve histerektomi riskini arttırmaktadır, fakat tamamen uterus rüptürü ve perinatal ölümden korumamaktadır. Veriler göstermiştir ki, SCA ile doğum kadınlarda plasenta previa, plasenta akreta, plasenta ayrılma riskini sonraki gebeliklerde anlamlı olarak arttırmaktadır (Franzcog ve ark 2004; NIH State-of-the-Science Conference 2006).
1988 ve 2000 yıllan arasında önceki doğumunu SCA ile yapan 308,755 Kanadalı kadm üzerinde retrospektrİf kohort çalışması yapılmıştır. Uterus rüptürü (%0.65), transfüzyon (%0,19) ve histerektomi (%0,10) anlamlı derecede doğumu deneyen grupta yüksektir. Hastanede anne ölüm oram vajinal doğum yapan grupta (100,000 da 1,6) elektif SCA grubuna göre (100,000 da 5,6) daha düşüktür (Wen ve ark 2004).
Kaynak; http://zehirlenme.blogspot.com
