Yaş’a Bağlı (Senil) Maküla Dejenerasyonu, Makula Dejenerasyon
Günümüz dünyasında toplumların gelişmişlik seviyesine bağlı olarak yaşam sürelerinin uzaması sonucu yeni sorunlar ortaya çıkmaya başlamıştır. Yapılan geniş serili çalışmalarda maküla dejenerasyonu tedavisi henüz çözümlenmemiş olması nedeni ile yeni yüzyılın en önde gelen körlük nedeni olacaktır. Basit anlamda 21. yy.'in sonunda insanların kör olarak ölmesi kaderleri gözükmektedir. Tam körlükler arasında 65 yaş üzerinde %10 ve 75 yaş üzerinde %25 oranındadır.
Her iki cinste de aynı olmakla beraber kadınlarda daha sık görülür. Açık renkli gözlerde fazla olup ultraviyole ışınları başlıca neden olarak gösterilmektedir. Yaşlanma ile birlikte vücudun diğer organlarında da olduğu gibi skleral, Bruch membranı ve damar yapı duvarlarında lipoid madde tutunması sonucu tetik mekanizma başlar. Beslenme bozukluğu sonucu maküla bölgesindeki hücreler atrofiye uğrarken yaygın ve bir çeşit yağ birikintisi olan Drusen olaya karışır. İki tipi vardır:
1. KURU TİP (Coğrafik atrofi): Pigment epitel atrofısi nedendir.
2. YAŞ TİP (Dissiform Skar): Subretinal eksodasyon, kanama ve skarla seyreder.
Kuru tip %25 oranında görülürken tedavisi yoktur. Yaş tipte ise lazer, membran ektomi gibi birtakım cerrahi işlemler uygulanmasına karşın sonuç yüz güldürücü değildir.
Hastalar Görmelerinin gittikçe azaldığını ve gözlükle düzelmediğinden yakınır iken kırık görme (metamorfopsi), yansıma, çift görme ve sonucu okumada güçlükten yakınırlar.
Kesin tanı fundus florosein anjiografisi (FFA) konur ve takip edilir. Hastalara yağsız diyet, sigara ve alkol kullanılmaması ve bol yürüyüş tavsiye edilirken okumaları için birtakım araçlarla (büyüteçler, TV ekranları) yardım edilir.
